Medya =ADEL
Sonu olmayann..
İşte benim hayatımda tamda bu.Hani bazen dertlerinin hiç bitmeyeceğini sanarsın ya benim 17 senedir yaşadıklarımda tamda bunun gibi..
Ben Adel SÖNMEZ.17 yaşındayım.Bu yıl 12. sınıfa geçtim.Şu okulların havalı popüler tiplerinden falan değilim.Yanımdan bile geçmez.Ki geçmesin zaten.Benim tek derdim şu boktan okulu bitirip en kısa zamanda kardeşimi yanıma almak..
Kardeşim..
Daha 8 yaşında.Şerefsiz üvey babam yüzünden okulunu bırakıp hergün çalışmaya mahkum edilmiş,bir minikk..
Annem..
Onu hiç affetmeyeceğim.Daha ben 11 yaşındayken,annem kardeşime hamileyken babamı aldatmış.Hemde şerefsizin teki için.O adını ağzıma almak istemediğim şerefsize aşık olmuş.Sonrada kardeşimin doğumuna 2 ay kala bizi terk etmiş.Hem daha doğmamış bir bebeğin hemde babamın hayatını mahvetmiş..
Babam..
O benim tek kahramanım.O bu olanlardan habersiz,kendi kendine hayatını devam ettirmeye çalışan bir mimar..Annemin onu ilk terk ettiği günlerde geceleri sessizce ağlamalarını bitek ben bilirim.O küçük kızın koltuk köşelerine sinmiş sessiz hıçkırmalarını bitek ben bilirim.Bazen babasına sarılarak bazende hayatının aşkı olan,annesinin ona tek hediyesi olan ayısına sarılarak ağlamalarını bilirim ben..
Babam herşeyden habersiz,çünkü o sadece tek bir kızı olduğunu bilir.Bitek Adel'i vardır onun.Annem kaçmadan önce hamile olduğunu babama söylememiş,babam daha iki kızı olduğunu bilmiyor..Bilsee kim bilir neler yapar??
Ona söyleyecektim.Bir kızı daha olduğunu ve kızının şerefsizin teki yüzünden hergün her saat sokaklarda zorla peçete sattığını..Babamın çok sert bir micazı vardır.O pezevenke neler yapacağını benden iyi annem bilir ama yinede söylememekte kararlı..
Onunla ve o şerefsizle yüzleştim.Kardeşimi onlardan alacağıma yemin ettim.Çok araştırma yaptım.Onlara karşı kullanabileceğim çok koz aradım ama bulamadım.O şerefsiz tam bir bilgisayar uzmanıdır.Çok şey biliyor.O yüzden 18 yaşın gelince bütün bu olanları babama anlatıp kardeşlerimi onlardan alacağım..
Birde tüm bu dertlerimin üstüne okuldaki birkaç sürtüğün oyununa geldim.Dolabıma okulla ilgili önemli bilgileri koyup bide üstüne şikayet etmişler.Tabiki o sürtüklere bunun bedelini ödettim.Müdür ve birkaç öğretmen dolabımda belgeleri bulunca bide o zengin bebelerini bir güzel benzettiğim için beni okuldan attılar.Hiç bir okul beni okuluna kabul etmeyince babamda son çare evime baya uzakta olan bir liseye kaydımı yaptırmış..
Şimdi ise babamla birlikte yeni okuluma gitmek için yola çıkıcaz.Ama ben daha yataktan çıkamadım.Çıkmaya da niyetim yok gibi..
Çok geçmeden babamın"kalk artık Adeel"çağrısını duydum ve sürüne sürüne yataktan çıktım.İlk işim güzel bir duş almak oldu.15 dakika içinde duştan çıkıp çamaşırlarımı giydim.Sonra daha poşetinden çıkarmadığım okul kıyafetlerimi çıkardım.İdare eder gibiydi..Hatta güzeldi yaa..
Aşağı inince Makbule Sultanın kahvaltı hazırladığını gördüm.Arkadan sessizce gidip "Günaydın tontişimm!"dedim.Makbule sultan bir an irkilsede ben olduğumu gördüğünde "Günaydın kuzumm"diye cevap verdi.Makbule sultan ben kendimi bildim bileli hep bizim yanımızdaydı.Annem varken bile bizimleydi.
Sofraya oturup kahvaltı için babamın gelmesini bekledim.Babamda gelip yanağımı öpüp "Günaydın kızım"dedi.Bende "Günaydın babacım"diye cevap verdim.Babamda yerine oturunca kahvaltıya başladım.Çok acıkmıştım zaten.Ben hep mideme düşkün bir kızdım.Boks eğitmenim hep söyler "Daha fazla yersen hep daha fazla güçlü olursun."diye.Bende hep yemek yerim.Canım sıkıldığında,mutlu olduğumda,üzgün olduğumda falan.Ve evet haftada nerdeyse hergün boks yapıyorum.Bunu diğerleri gibi hava atmak için yapmıyorum.Tek derdim kendimi korumak.Hepimiz evimizden çıkınca başımıza ne geleceğini bilmiyoruz.
Ben düşüncelerime dalmışken babamın sesiyle yemeğime geri döndüm.Babamda "Kızım yeni okulunda çok dikkatli olmanı istiyorum."diye beni uyardı."Söz dikkat edeceğim babacım."diye cevap verdim.Babam hep böyleydi zaten sürekli benim için endişelenir,sürekli uyarırdı.
Kahvaltımız bitince yola çıktık.Uzun bir yolculuğun ardından okulun önüne geldik.Babam "İyi dersler kızım"dedi.Bende babamın yanağını öpüp"Sağol babacım"diye cevap verdim.Sonra arabadan indim.Babama el sallayıp okulun girişine doğru yol aldım.
"GEDİKPAŞA ANADOLU LİSESİ"diye geçirdim içimden.Gerçekten güzel bi okula benziyordu.Dış görüntüsü,okulun bahçesi güzel duruyordu.Bakalım bu sene bu okulda neler yaşayacağım..
Adel başına geleceklerden habersiz yeni okuluna ilk adımını attı.
Ama nerden bilebilirdiki hem ilk ve son aşkıyla tanışacağını hemde bütün dertlerinin dermanıyla tanışacağını..
