Öyle sıkışıp kaldım ki dünyaya , seni özlemekten başka hiçbir şey gelmiyor elimden...
Güneş boşu boşuna doğuyor, sen yoksun ki...
Yağmurlar boşuna yağıyor...
Bendeki zaman sen yokken geçmek bilmiyor...
Kitaptaki ayraç gibi kaldım hayatta, devam etmeyi bu beden istemiyor...Sevemedim seni bunun farkındayım..
Çünkü adam akıllı sevebilseydim , şimdi kilometrelerce uzakta değil yanımda olurdun...
Bu kalbim yerlerde değil avuçlarında olurdu...Şimdi nerdesin , kimlesin..
Bilmiyorum...
Sana ulaşmak için her yolu denedim.
Sana gelen bütün yolları çıkmaz sokaklar gibi kapalı buldum...
Ne kadar çırpınsam daha da derine battım..
Sensizlik beni içten içe bitirmeye başladı...
Gecelerime zincir vuruldu,
günlerim zaten bi haber...Umutları günlere ektim bir bir..
SEN ise kördüğüm olarak kaldın yüreğimde...Gündüzümde SEN....
Gecemde SEN...Bendeki sensizliği keşke anlayabilsen...
Recep ARATMA.
21.07.2016
ŞİMDİ OKUDUĞUN
......]{@R]\/[@$|]{ DU¥GUL@R']\/[....
PoetryYaşadığım hayatta karaladığım birkaç satır ďüşünceler ......