Kendimden çok değer verdim sana...
Beni bir türlü anlamak istemedin..
Herşeyi seni üzmemek için yaptım, senin için kendimden bile vazgeçerdim...
Eğer isteseydin...Sadece sevmek istedim seni,,
İçimde sana karşı sevgiden başka bişey yoktu inanki...
Kırmış olabilirim seni,
farkında olmadan bilmiyorum işte...
Bütün çırpınışlarım seni mutlu etmek adına oldu ..
Batmak hiç önemli değildi sen varken...Şimdi benden çok uzaktasın...
Mesafeler değil aramızdaki ,,
Sanki iki farklı dünyanın insanları gibiyiz ..
Uzağız dünyalar kadar...Şimdi nerdesin, ne haldesin...
Ellerini tutmaya, saçlarına dokunmaya kıyamadığım...
Aklına geliyor muyum hiç..
Diyor musun kendi kendine beni seven birisi vardı diye ...
Yollara bakıp dalıyor mu bana bakmaya çekinen gözlerin...Sebebi neydi gidişinin, neden durup dururken bu kadar bu kadar nefret ettin benden...
Keşke anlasan beni,,,
hiçbirşey için geç değil...UNUTMA....
Recep ARATMA.
29.07.2016
ŞİMDİ OKUDUĞUN
......]{@R]\/[@$|]{ DU¥GUL@R']\/[....
PoesíaYaşadığım hayatta karaladığım birkaç satır ďüşünceler ......