Nagsimula ang lhat sa text messages,na nauwi sa makatotohanang banat.We never intended to fall with each other until we realizad we're meant together.
Sabi ko nung una "aa wala lng 'to it wont last long...too"
Sa text lng nmn nangyare at sa totoong buhay ay di maaari.Hndi ako mgiging seryoso ang lagi kong cnsve.BUt as time go by,my heart keep telling me i wont say goodbye.Ang totoo magulo ang isip ko that time.Hindi ako cgurado kung nararamdaman ko sa kanya ay tunay pero isang bagay lng ang alm ko napapangiti ako kpg nagttxt ka lalo na pag kausap at kasama kita.Unti-unting lumalalim ang aming samahan hanggang tayo ay unti unti na ring nagkaka developan.I never knew you would take it all seriously.Until the day you say the word surprisingly.
"Pwede k bang maging akin?"
Sabi ko nung una....
"Wla itong patutunguhan,dahil nagsimula ang lahat sa biruan at mananatiling panaginip kailanman."
But one day....
Nagulat ako when you sddenly said....
"Ano ba,Seryoso ako?"
"Mahal kita un ang totoo?"
Natawa ako but deep inside sabi ng puso ko...
"Sorry gusto kita,pero ndi pa ako handa!":((
JUNE 07,2011
I can't really forget the pain.I cried that night as if my heart was cut into a pieces with knife....Akala ko handa na ako,Pero ndi p pala...
After that day nawalan ako ng gana,Akala ko ndi n ako mgiging masaya.....Pero tlgang matigas ang ulo mo...At sinabi mong ndi ka susuko,kaya ngaun heto na tayo.Nagkukulitan at naghaharutan ...
Nagtatampu-tampuha at nag gagalit galitan....Nagtatawanan..
At higit sa lhat nagdadramahan.Ngaun cgurado na ako sa nararamdaman ko para sayo any time na tinatanung mo ako kugn mahl mo pa ako?Is lng ang isasagot ko sau....DADA I DO>..
End:)
