Chapter 2

7 0 0
                                    


Nag txt sakin ang kuya ni yumi.

Nabangga daw ang bus na sinasakyan nya..

Malubha daw ang lagay ni yumi..

.

Kaya dali2 kung pinuntahan papa ku at nang hiram aku ng kotse para maisama kurin ang pamilya ni yumi kung saang ospital sya dinala..

.

Pag dating namin sa ospital parang ayaw kung pumasok natatakot aku sa pwedi kung makita..

.

Pag pasok ku nakita ko si yumi na subrang malubha ang kalagayan..

Ou malayu sya sa kamatayan..

Pro bali ang mga binti nya bali rin ang kanang kamay nya..

Wasak ang panga nya. kaya di na sya makapag salita..

Sabi ng doctor. Malabo nadaw na makalakad pa sya..

Dahil nawasak talaga ang mga buto nya sa paa..

.

Lumapit aku sa kanyang umiiyak di aku makapaniwala sa naki kung kalagayan nya..

Hinawakan ku ang kamay nya..

Umiiyak din sya nang makita nya aku..

Di aku makapinawala sa nakikita ku..

Animo'y isang bangongot..

.

Lumipas ang isang linggo..

Lage akung nasa tabi lang nya.

Hangang sa unti.unting bumubuti ang lagay nya..

Di talaga sya makapag salita dahil sa subrang pagka wasak ng panga nya..

Pro kahit ganun na ang kalagayan nya may makikita ka paring ngiti sa mata nya..

At pag nakikita ku yun lalo lang aku napapaiyak..

.

Bininta ku lahat ng gamit na meron aku nangutang narin aku sa mga kaibigan ko para maka tulong sa pamilya nya sa pagbabayad sa pang ospital ni yumi..

.

Isang araw habang sinusobuan ku sya..

Bakas na bakas sa mukha nya kung ganu sya kasaya na di ku talaga sya iniwan kahit ganun na ang kalagayan nya..

.

Saklit akung lumabas para bumili ng prutas..

Pag balik ku nasilip ku sa labas ng pinto na umiiyak si yumi..

.

Kaya d agad aku pumasok..

Pag pasok ku agad nyang pinunasan luha nya at naka ngiti na naman ang mga mata nya..

Kaya hinawakan ku kamay nya..

''alam kung malungkot ka dahil sa nangyari sayu pro pangako ku hindi kita iiwan. Habang buhay tayung magkasa dbah??''

sabi ku kay yumi..

Tumulo luha nya at hinawakan nya ng mahigpit ang kamay ko..

Lumipas ang isang buwan.

d na gumaganda ang kalagayan ni yumi parang di na kinakaya ng katawan nya ang kalagayan nya..

Di rin kasi sya maka kain ng maayus..

.

Pro patuloy parin kaming gumagawa ng paraan para mapabuti ang kalagayan nya..

Pro wala talaga..

.

Umuwi muna aku samin para magpalit ng damit at para makaligo.

Ilang araw narin kasi akung nasa ospital dahil binabantayan ko si yumi..

Bago aku umalis may inabot saking sulat si yumi..

Sabi sa labas ng sulat.

Mamaya muna basahin pag dating mu sa bahay nyu..

Hinalikan ku nuo nya bago aku umalis ang ngitiaan ko sya..

Para di talaga sya malungkot..

.

So umuwi na aku. Gusto kumang basahin agad ang sulat na bigay nya..

Nerespito ku ang kagustuhan nya..

Pag dating ko sa bahay agad akung naligo. dahil subrang tagal kuna di nakakaligo..

D ku agad binasa ang sulat na bigay nya..

Pagtapos kung maligo agad kung binasa ang sulat nya at parang gusto kunang mamatay sa nabasa ko. Nanlambot ang mga tuhod ku.

Sabi sa sulat....





Follow Me Po ^_^ 

Wag Silent Reader :)  

FOREVERWhere stories live. Discover now