TMH (Prequel): Love is War

PROLOGUE

P R O L O G U E

—— ꨄ︎ ——

IT HAS BEEN FOUR years of pure bliss to Georgina and Giovanni Estrada’s marriage. They were gifted with a beautiful four year old daughter named Eugene Vanessa Estrada and expecting another baby boy soon.

“Babe, hindi ba natin isasama si Eve?” Tanong ni Georgina habang nag-aayos ng gamit papunta sa hospital para sa monthly check up nya sa ob-gyne.

“Ayaw ni dad, tatahimik daw ang bahay kapag sumama pa si Eve at mawawalan daw siya ng kalaro.” nakangiting sagot ni Giovanni sa asawa nito.

Tumayo si Georgina at pinamewangan ang asawa, ang eight month baby bump nito ay halatang halata sa suot nitong maternity dress. "Masyadong ini-spoil ni dad si Eve, baka naman maging brat 'yang anak mo paglaki niyan, Giovanni."

Lumapit si Giovanni sa asawa at niyakap ito, "Dad knows his limit, babe. Isa pa, matalinong bata si Eve, she's not going to be a brat once she's a grown up girl. Believe me." He said and kissed the tip of her nose.

“Believe you... tsk, ayusin mo, Giovanni. Sinasabi ko sayo.”

“I know, I know. Don’t worry about our little girl and dad, hindi ka pwedeng ma-stress, masama kay baby.” Hinawakan nito ang ma-umbok na tiyan ng asawa. “Let’s go babe.”

Kinuha ni Georgina ang sling bag nya at humawak sa braso ng asawa. “Paalam muna tayo sa kanila.”

Tumango lang si Giovanni at iginiya siya papunta sa isang kwarto na pinagawang playroom ng tatay niya para kay Vanessa. Nakita nila pagpasok na naglalaro ang maglolo. Walang nanny si Vanessa dahil ayaw nila kaya hands on sila sa pagpapalaki dito lalo na ang tatay ni Giovanni dahil gusto nitong palaging kasama ang apo.

“Eve, baby.” Tawag ni Georgina sa anak.

“Mommy! Look! Lolo bought me a big teddy bear!” Vanessa beamed at hinigaan ang mas malaking bear kaysa sa kanya. As a four year old, Vanessa is so bubbly and talkative. She can speak words clearly at mabilis na makaintindi ng mga bagay bagay.

“Dad...” tawag ni Giovanni sa ama.

Nilingon sya ni Don Martin at tumayo mula sa rocking chair nito. "What? I just bought a gift for my little princess," sagot nito at ngumiti ng bigyan pansin ang apo nito na nilapitan na ni Georgina.

"Wala naman akong sinabi, I just called you because we're going." Natatawang sambit ni Giovanni. Mukha kasing guilty agad ang tatay nya.

"Oh, right. Where's Veronica? Is she going with you two?"

Giovanni nodded, "Nagbibihis pa siguro siya, dadaanan nalang namin sa kwarto niyo."

"Sinong dadaanan?" bungad ng isang tinig mula sa pinto. Pumasok doon ang asawa ni Don Martin ng may ngiti sa labi.

"Hey, mom. Dadaanan ka sana namin sa kwarto nyo dahil akala ko hindi ka pa tapos." Giovanni said and kissed her mother's cheek.

"Nah, I'm done." she said before turning her head to find her grandchild, "Eve! Are you sure you're not coming with us?"

Vanessa turned her head from hugging her mom, "No, lola. Wala po kasing kasama si lolo dito sa house, kawawa naman siya baka ma sad." she said and run to Don Martin. "Lolo! Up! Up!" Kinarga naman agad siya nito.