Call me whatever you want. Wala akong pakialam. Hindi mo ako masisi kung bakit ako naging ganoong tao. After mangyari yon, I lost my world, my life, my every-
"Miss Montejo! Miss Montejo! Miss Lauren Caroline Montejo Natauhan ako ng marinig kong tumawa yung mga kaklase ko. Shit! Tinatawag pala ako ng prof ko. Si Miss Annabelle, Science Tea cher namin. "Come on! Miss Montejo! Kung nasa labas utak mo, feel free na samahan mo!" Tumawa pa ng malakas ang mga kaklase ko. Tsk. Ako naman, walang reaksyon. Wala akong pakialam ee. Nang makita nila akong wala pa rin reaksyon tumahimik sila.Good! Natatakot kasi sila sa akin. Hehehe. "Miss Montejo? What's wrong with you?" Sarkastikong tanong nito. Tsk. Natulala na naman yata ako. "What?" Tanong ko. Nagulat siya. Hindi ako magalang. Pero hindi ko rin naman sinasadya. >_<
But I told you twice that I still don't care kung ano mang sabihin nila sa akin dahil sa mga actions ko.
"Answer me, uhmm..." Sabi nito na parang nag iisip pa. Tsk. Napakapabebe. Duh!
"Give me 8 examples of Philippine plants with medicinal value. Name and its scientific name." Tanong nito with matching ngiting nakakaloko na piling nya hindi ko masasagot. "But ma-" 8? Nakakainis.
"No buts. Answer me! Miss Montejo. That's the consequence of spacing out during my class. " Ngiting wagi ang namuo sa kanyang labi. "If you don't answer it corre-"
"1 ampalaya or momordica charantia. 2 akapulko or cassia alata L. 3 native guava or psidium guajava. 4 lagundi or vitex negundo L. 5 sambong or blumea balsamifera (L.) DC. 6 tsaang gubat or ehretia microphylla lam, one time. 7 ulasimang bato or peperomia pellucida and last 8 yerba buena or mentha x cordifolia opiz ex fresen." Manghang mangha ang mga kaklase ko sa sagot ko.
"Ang talino nya talaga"
" Ang galing nya!"
" Nice one!"
Yan ang mga naririnig ko sa kanila. Tiningnang ko naman ang prof ko. Napalitan ng inis yung mukha nya. Hahaha. Kunot ang noo nito. Mahahalata mong galit siya. Tumunog yung bell, sign of lunch break. "Dismiss!" Yun lang ang nasabi nya. Padabog nitong sinarado yung pinto at umalis. Ngumisi lang ako. Yung mga kaklase ko naman pinipigilang tumawa. " Lauren, tsk. Nagalit yata si miss annabelle." Si Cassandra Montello yun in short Cassy. My Childhood friend slash bestfriend.
" So what. Pakialam mo ba. Tsk. Kung makapagsalita ka piling mo kung sino ka" sabi yun ng kaklase namin. "Masyadong kang dumidikit kina Lauren and Trish. Bitch!"
" Yes You're right! Sipsip sya. For Pete's sake!" sabi naman nun isa pang babae. Cassy is new here kaya hindi nila alam that we're Childhood friends. Kaming tatlo ni Arlyn ang mag bestfriends. Speaking of her. Trish Arlyn Montefalcon. "You! Bitch! What did you say?" Sa ibang room si Arlyn. Sya lang ang naiibang section sa amin tatlo. "Arlyn..." Si Cassy yun. Nakayuko lang ito. "Cassy." Sabay namin tawag kay Cassy. Piling ko iiyak na ito. Si Cassy ang pinaka mahina. Hindi kasi ito pumapatol sa iba.
"What the-" naputol ang sasabihin ni Arlyn. "Come on! She's just new here. Pero parang sya pa yung kakampihan mo?" Sabi nung babae. "You! Low Class! Stop acting like we're close. Maybe she's new here but aren't you awared of her. Well, if not. Then I'll tell you. That girl is my childhood friend our bestfriend." Turo nito kay Cassy at sa akin.
"And she's not sipsip. Tsk. If you ever say that again.. Kami na ang makakalaban niyo" panakot nito. "Understood?" Tanong ni Arlyn. "But,Trish.."
"Stop it Arlyn!" I just wanted to end this. Gulo na naman ito. "Wait, Just a warning. Don't mess up again. Girls." Kahit kailan talaga hindi siya papapigil "Okay, we won't" sabi uli ng babae. "Sorry"dagdag pa nito. Si Arlyn ang pinaka kinakatakutan samin tatlo. Matapang siya. Sabi nila she's a total bitch but they are wrong. They didn't know her. Mabait siya sa taong mababait pero mas masama sya sa mga kaaway namin. However, I can say that her attitude is really helpful in times needed.
BINABASA MO ANG
This Broken Heart
Teen FictionThis is my first time writing a story, maybe you will find it boring at first but the story is really interesting. Please read these. At least one person is enough.