Prolouge

6 0 0
                                    

----

"Kindly tell him he need to chill and I'm coming" sweet kong pasabi sa secreatary ni Brian. Alam ko naiinis ang babaerong yun sa akin ngayon, dahil we should meet exactly 8:00 o'clock ngayon sa isang mamahaling restaurant na pagmamay-ari ng boyfriend ng bestfriend ko na kaibigan rin ng ugok na iyon, but it's almost an hour wala pa ring Celestine na dumating doon. Ng dumating na ako bumaba ako sa aking Limited Edition Bugatti Veyron, lahat na andon sa parking lot lumingon sa akin well why not I could tell by looking in their eyes I look beautiful and sexy especially men I can see lust.

As I walk papunta sa front door nakangiti akong tumingin sa mga nakabantay roon.
"Goodevening maam, welcome" bati nang isang guard sa akin habang binubukas ang pintuan. "Thank you" I said and smiled.

Nakita ko ang secretary ni Brian na lumingon-lingon at hindi mapakali. Naglalakad ako papunta sa kanya at nang makita niya ako she was stunned. "Hey where's your boss?" tanong ko sa kanya. "Ahmmm" tila dun lang siya natauhan "he is in that table maam" habang tinuro ang isang lamesa na nasa malapit na dulo. "Okay, then let's go" I smiled at her and letting her to lead the way. Nakatalikod ang lalaking pinakahihintay niyang makita "Excuse me Mr. Sandersons, Ms. Van lewis is here" sabi nito. Lumingon ang lalaki at diretso ang mata na nakatingin sa akin. I smiled sweetly at him ng magtagpo ang aming mga mata naglakad ako papunta sa harapan ng inuupuan nito. Nakita ko sa gilid ng aking mga mata na sinusunod nito ang aking mga galaw hanggang ako ay nakaupo sa harapan nito.

"It's been a while Brian" I smiled at him seductively. "Celestine" he uttered while looking at me I can see in his eyes confusion and shocked. Yeah, shocked and after a while his jaw tightened when he looked at me. "Why are you wearing that kind of dress?" Nakakunot ang noo nito while he roamed around my body with his eyes. "Why, can't I?" Pabalik kong tanong nito.

"Nothing" sagot naman agad nito. "So, why are you late?" he asked. "Because on the way here I met Lance and nagtagal yung pakikipagkwentuhan ko sa kanya." I answered while sipping the wine glass. Nakikita ko na pinapanuod nito ang aking mga galaw "Lance? That jerk Lance?" Paasik nitong sabi "wag kang makipag-usap sa gagong yun." Utos nito. I saw anger in his eyes at ang kanyang kamay na nasa lamesa ay nakakuyom. "He's my friend I can't do that." Balik kong sabi nito na nakakunot na ang aking noo. "Fuck! Celest if I said don't talk to him just don't." galit na sigaw nito lahat ng mga tao nakatingin dun sa aming direksyon. "Will you stop cursing!" I shout at him. His face softened as he look at me "I'm sorry" pahinging paumanhin nito.

"You know what Bry we're here to talk about business and not my personal life so stop commanding as if you own me" I said calmly. He look at me and as I look directly in his eyes I can see sadness,pain and longing. Longing?...

--------------------------------
A/N:

Hey there this is my first story if there is a wrong typos and grammars please bear with it. Salamat at itong storya ay sariling akin po.

Any suggestions? Comment below

Have a nice day!

Longlasting Love Where stories live. Discover now