I Miss youที่รักจ้าหยุดหล่อก่อนได้ไหม

ความคิด

หลังจากขายหน้ามามากพอละ-_-
ก็ถึงเวลาเก็บกวาดอันแสนเหน็ดเหนื่อยแต่โชคดีที่นายพรอฟมาช่วยพอดีบางทีเค้าก็อ่อนโยนมากซะจนฉันคิดว่าหญิงซะอีก(อะไรจะพ่อบ้านขนาดนั่น)ทั่งกวาดถูล้างจานพ่อของลูกเอ้ย!!!!!!!!พ่อบ้านชัดๆหลังจากเก็บความสกปรกเสร็จแล้ว เป็นช่วงโหมดฟรีสตายฉันกะนายพรอฟนั่งดูหนังดราม่าไปกรี๊ดดดดเหมือนสามีภรรยามักๆฉันนั่งน้ำตาซึม.......
-^-"นี่เธอน้ำตาร่วงเลยเหรอเวอร์มะ"
"แหมะ...ก็สงสารนางเอกอะจะพยายามเท่าไหรก็ชอบพระเอกไม่ได้ซากกกกทีแล้วจะไม่ให้ร้องไห้ได้ไง"(เหมือนตัวเองไงไม่รู้)
โหมดดราม่าหายไปคอมมะดี้ก็มาบู้ก็มีแต่รู้สึกฉากบู้นี่นายพรอฟอาการหนักกว่าฉันเสียอีกเล่นมีเสียงออกมาด้วยเอ้.....ๆๆๆๆอยู่อย่างเนี้ย...รำคาญโว้ยยยยย
ติ่งต่องๆๆๆๆเห้อ....เสียงนายพรอฟก็จะแย่อยู่ละเสียงโทรศัพท์ก็น่ารำคาญเข้าไปเอาเข้าไป😑😑
*ได้เวลาเผือกกก

กุ๊กกิ๊ก:พรอฟจ้าาาา
กุ๊กกิ๊ก:สติ๊กเกอร์รูปมูนทำท่าขอร้อง
กุ๊กกิ๊ก:อยู่ไหนเหรอ?
กุ๊กกิ๊ก:เห้อออหายยยเงียบ😡
พ

รอฟหล่อ:ห่ะๆมีไร
กุ๊กกิ๊ก:เออ....คือไปเที่ยวกัน
เบ่ปากมองบนค่ะ.
พรอฟหล่อ:เออพอดีไม่ว่างกำลังทำการบ้านช่วงปิดเทอมอยู่
กุ๊กกิ๊ก:หู้ววววว

และการสนทนาก็จบไป...ดรี้ดีที่นายพรอฟไม่ไปด้วยรู้สึกซะใจแต่เราทำปัจจุบันตอนนี้ให้ดีก็แล้วกันยังไม่ทันไรพอฉันหันไปก็เจอนายพรอฟเอาหน้ามาไกลๆแบบsoftมากมาชนฉันและก็ส่ายหัวไปมาๆอย่าเนี้ยยยย
แต่ก็เขิลดีและเขาก็เอาหน้าออก"ต่อไปนี้ฉันจะทำอย่างนี้แทนการทักทายของเราสองคนนะ"
ไม่...อุ๊บx.
เขาเอานิ้วอันแสนนุ่มนวลมาแตะที่ปากฉันเบาๆโดยที่ฉันไม่ได้ตั้งตัว
งื้ออออออรู้สึกจะทำไงดีไม่อยากเจอนายนั่นง้าาาาและดูเหมือนเค้าจะลุกลานชีวิตฉันขึ้นมากเรื่อยๆ(มันก็ตั้งแต่เเรกละล่ะ)ให้ทำไงดีฉันคิดอยู่นานกว่าจะคิดออกแต่ความคิดนี้มันทำให้ฉันลืมตัวไปเลยละ