Dipper
Sabah kalktım, etraf çok dağınıktı. Mabel ve Peter yoktu. Aşşağı kata indim. Mabel ve Peter sessizce konuşuyordu. Çok meraklandım. Kahvaltıdan sonra onları doğrulukmu cesaretlikmi diye oyuna çağırdım . Kabul ettiler. Şişe çevrildi. Peter bana sordu."Doğrulukmu cesaretlikmi"diye.
Bende "doğruluk"dedim.
"Mabel mi wendy mi daha güzel?"dedi.
Bende"mabel" dedim. Mabel güldü.
Şişe Çevrildi. Ben.Mabel a .
"Doğruluk mu cesaret mi?"dedim.
"Cesaret"dedi.
"Cesaretin varsa bana sabah konuştuğunuz şeyi söyle" dedim.
Mabel"olmaz dipp." Dedi.
"Söyle söyle söyle!"diye tezavrat yaptı Peter.Bende"hadi mabel oyunbozan lık yapma lütfen!"dedim
Mabel"ama bu bir sır sırrımı veremem!"Bende"söyle şunu çabuk yoksa senle bir daha asla ama asla konuşmam!"çok ciddiydim.
Mabel"be ben a-meliyat o oldum"dedi.
Benden bu önemli şeyi sakladığı için ona çok kızdım şöyle dedim."Neeee!?benden sakladığın şey bu muydu!? Neden bana söylemedin!?Heee! Hani herşeyi birbirimize anlatacaktık! Neden bunu benden gizledin mabel!?" O sırada gözlerim dolmuştu. Mabel bana "s söyley e mmedimm."dedi ağlamaklı bir sesle. Ben hala Mabel a kızgındım.
Ve daha konuştum"Bunu neden söyleyemedin!?söylesene hadiiii!!!!!"diye bağırdım. Oda yakamı tuttu ve bana bağırdı. Mabel şöyle dedi:
Bunu sana demedim çünkü tehdit edildim! Annem tarafından hemde!
Annem seni çok seviyor benden nefret ediyor! O gün annem, ben lavaboya gidince kapıyı kilitledi ve kolum o sırada orada olan çivi yüzünden çok kötü kanadı! Akşam ameliyat oldum annem ameliyattan sonra beni tehdit etti . Sen benim ağlamamı görmedin, çığlıklarımı duymadın! Annemin en sevdiği tek çocuk sen oldun! Annem ile samimi olmamamın sebebi bu! Annem bana neden melek gibi davrandı biliyor musun!? çünkü babam evdeydi!
Yeter artık... Annemin beni tehdit etmesi umrumda değil!"mabel sonlara doğru gözünden yaş akıtmaya başladı ve yakamı bıraktı."biliyor musun? Sana verdiğim değer o kadar çok ki senin iyiliğin için herşeyi yaptım... Ve biliyor musun bu sır için benim verdiğim değeri a-aşşağladın-n.
Artık burada duramam... Hoşçakal-l D-dip-per!..."dedi ve ormana doğru koşmaya başladı gerçekten kendimi çok pişman hissettim.Arkasından koştum "Mabel!" Diye bağırdım. Koşarken sağa sola bakarak Mabel ı arıyordum birşey e takıldım ve yokuş aşağı yuvarlandım. O sırada şapkamı kaybettim ve gözüm bir süreliğine kapandı... Gözümü açtığımda bir evdeydim.Birisi bana yaklaştı ve "sen iyi misin?" Dedi. Bende "Affedersiniz siz kimsiniz?"diye sordum. Bana "Beni tanımadın mı?" Dedi. Bende"hayır maalesef"dedim .
Bana "Ben küçük Gideon"dedi.
Bende"Gideon çok değişmişsin"dedim.Bana"evet son olanlardan aklım başıma geldi."dedi.
Benim aklım da şimdi başıma geldi ve bağırdım "ahh olamaz mabel ı unuttum!" Gideon sordu " Mabel ime ne oldu?" Bende olanları anlattım . Gideon "ben onu aramaya çıkıyorum bulursam haber veririm."dedi. Gideon bizim gibi iyi olmuştu ve ona çok teşekkür ettim yine de ormana yeniden gidip mabel ı aradım. Hala çok pişmandım. Mabel e birşey olmasın diye dua ettim.Ormanda koşup her ağacın,taşın yanına baktım fakat Mabel ı bulamadım . Geceye yakın kulübeye doğru gittim Mabel kulübeye gelmiş olsun diye dua ettim.
Kulübeye gittim fakat Mabel orada yoktu stan amca bundan habersiz bana kızdı ve bende olanları anlattım ama inanmadı gerçek olduğunu iddia ettim stan amca mabel ı aradı oda kulübede bulamadı. Mabel için endişelenmeye başladım o gece hep mabel in yatağına bakıp ağladım . Onun kazaklarına sarıldım , o anda Mabel yanımda olsaydı ona sımsıkı sarılır hiç bırakmazdım. Gece gözüme bir gram uyku girmedi...
