Bir kaç damla söz yaşı

Hicran

Sen gittin aşk bitti ruhumda kalmadı bir başka bir ziyan.
Her kusuru üstlendim yakışıksız olan benim kametim.
Dengin olmadığım malumumdur aramızdaki uçurum âyân.
Ziyadesiyle paktı bahtın isabet o ki karadır benim kısmetim.

Asırlar geçse dahi yâd etmeden duramam affet beni.
Kan kırmızı gözlerim olur mu bu halsizliğin diyeti.
Keramet saydım bu yıkımdan sonra aldığım nefesi.
Mukadderat bu sevdicek küskünlüğüm katiyen nefsi.

Karanlık dostumdur soğuk odamda çok dertleştik.
Her gece vakitlice buluşup gözlerinin rengini yâd ettik.
Kızılca kıyamet saçlarından bahsederken sevgili.
Ağladık, gamlandık ve bir an yanıyoruz zannettik.

Derdimi kimseye anlatmıyorum gülüyorum sahtece.
Aşk benim için Yok artık hayatsa sadece bir bilmece.
Oyun oynar gibi yaşıyorum günler cümle gibi geceler hece hece.
Bir oyunun içindeki hikayenin baş kahramanı değilim,
Hikayenin bir parağrafındaki figüranım sadece...