Chapter 6: The Fiance

39 1 0
                                    

Ran's POV:

I arrived at the main house, like what Father told me.

=__="

And yes, yung kasuap ko kanina sa phone ko ay dad ko. -_-" Well pasensya kung ganyan ako magsalita sa dad ko. As you might already found out, we're not on good terms kasi eh. No, actually our family is not in good terms. Wala na rin siguro akong magagawa, ganun talaga, pag ubod ng yaman ang pamilya mo. You wouldn't know who to trust. Hindi ko na muna ikwekwento yung drama ng buhay ko. It will reveal itself naman as you keep on reading this story eh >:)).

Anyway as I was saying before, pumasok ako sa main dinning room. Malaki kasi tong main house, usually ginagamit lang to pag may special occasions and events. Kaya nga medyo kinabahan ako, kasi alam ko na hindi basta basta nagpapaunta dito ang Dad ko, kung hindi importante.

At syempre, dahil nga ako si Queentortress Ran, syempre dapat maganda yung entrance ko >:)

Kaya naman hinawakan ko yung dalawang door knob ng pinto, tapos inikot ko at tinulak ko agad, sabay lakad at naka smirk nako. Napatingin naman yung secretary ni dad na si Tony at mukhang di sila nagulat >:( badtrip masyado na ba kong halata? Em' I redundant na ba? >:(( BV di man lang natinag!!

"You called?" I said with a monotone voice, with matching taas kilay >:) syempre hindi dapat mawala yun eh. Napansin ko rin na mukhang may inaasikaso silang mga papers. Care ko ba? >:)) 

"Your late, again. Anyway have a seat first." sabi ni dad, tapos sumandal siya sa upuan niya, si Tony naman rineady na niya yung seat ko. Syempre, alam naman na niya yung ugali ko, kaya talagang naglakad pa siya papunta sa kabilang dulo lamesa. Kasi ang haba ng lamesa namin eh. Effort talaga nitong ni Tony.  -_-" Ewan ko ba kung pano niya natatagalan ang parents ko eh. Hehehe well ako rin >:)) pasaway rin kasi ako as you guys already now naman na diba?

"I don't need to. Just make it fast so that I can go already",tapos nagtitigan lang kami ni dad for 5 seconds. Ganun naman talaga kami lagi, titigan to the max with matching walang pikitan ng mata, lalo na pag ayaw namin patalo sa isa't isa. Then he broke the stare first and sighed deeply.

-_- sabay pikit sa mata niya at binuksan niya ulit to.

"Bahala ka. But might I tell you na, hindi lang sandali to. Kaya kung ako sa'yo, take a seat." with a serious face like that, hindi talaga siya nagbibiro. -_- Mukhang matagal nga talaga to. Kaya naman umupo na ko, kahit na ayoko at labag sa loob ko... Sobbrraaaa >:(

"Fine."

"Okay, I told you to come he--"

"Just cut the formalities and go to the point already. I ain't got all day you know." sabi ko rin with a serious face >:) syempre hahahahaha, >:)) I may follow him, but of course I still do it my way. He can't fully control me anyways >:)))))

"I made an arrangement for you, to meet your fiance, and I want you to be in your best behavior, Emma." he said that with a strong pronunciation sa pangalan ko. Which means it's an order. And he means it. Literally..

-_- (LOADING...)

=_=(PROCESSING...)

OoO" (LOADED!!! BRAIN OVER LOAD!!!)

Nang sinabi niya yan ang tagal ma process sa utak ko.. Inabot siguro ako ng mga 25 seconds bago ako nagreact . -_-" Pano ba naman, kayo kaya dito. Buryooot!!

"YOU WHAT!!!!" sabay tayo and lapag ng mga kamay ko sa lamesa. >,< ouch masakit yun ah, pero this is not the time to think about that..

"You heard me. Now, if you'll excuse me, I will go to my study room to continue my work." At yun linagpasan niya lang ako. At dirediretsyo sa paglalakad.

It all started when I met youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon