Uitgehuwelijkt

Deel 6 (2/2)

M'n vader maakt net de deur open, als ik snel vlucht naar mijn kamer.
Ik trok het gewoon niet.
Ze zijn nu beneden.
Wat moet ik doen?
Ik wil weg hier.
Ik heb Youssef voor het laatst heel lang geleden gezien als kind volgensmij.
Als we een keer in de zoveel tijd naar ze toe gingen was hij er niet.
Niet dat dat me wat boeiden.
Ik hoor ze beneden allemaal praten. Opeens hoor ik de ringtoon van m'n telefoon afgaan.
Het is m'n moeder.
Ik neem op.
'Asmae, ga naar het raam.' zegt ze
'Oke' zeg ik, en ik zie haar staan in de achtertuin met een telefoon naast haar oor.
'Maak ook even je raam open, alsjeblieft.' zegt m'n moeder
Ik maak m'n raam open.
'Ja mama, ik wil niet trouwen.' zeg ik.
'Waarom zeg je dat nou?
Je hebt hem nog niet eens gezien.
Misschien gaan jullie wel een klik hebben.' zegt ze, en ik blijf stil.
'Kom naar beneden ja? En
even wel eerst je tranen wegvegen schat? Vraagt ze.
'Oke mama, ik kom wel, alleen schaam ik mij om alleen naar binnen te gaan.' zeg ik.
'Ga Ibrahim bellen ja? Dan gaan jullie samen naar binnen.' zegt ze.
'Oke mama' zeg ik.' en hang op.
Ik zie hoe ze weer naar binnen loopt.
Ik zoek even Ibrahim in m'n contacten.
Ik bel hem, en de telefoon gaat over.
Hij neemt op.
'Hey, zeg ik.
'Hallo' zegt hij.
'Waar ben je?' vraag ik.
'Onderweg naar huis.' zegt hij.
'Oke, maar dan moet je niet gelijk gaan naar de woonkamer, maar naar mijn kamer.
Bezoek is er al.' zeg ik.
'Oke ik kom eraan, maar ik ben nog best ver.
Ik app je nog wel.' zegt hij
'Okè, doei' zeg ik.
'bye.' zegt hij, en hij hangt op.
Ondertussen is het al negen uur.
Ik had me hoofddoek uitgedaan, dus doe ik maar weer aan, aangezien Ibrahim me net heeft geappt dat hij er is over een kwartier is.
Ik ga heel rustig naar de badkamer omdat ik wat nodig heb, en dan hoor ik een telefoon ringtoon beneden.
Diegene gaat naar de gang en neemt op. Ik hoor de stem, en ik denk dat t Youssef is.
Ja, wie anders?
M'n oom heeft niet zo'n stem die 'Yo' zegt alsof hij tegen een vriend praat.
Ik versta niet goed wat hij zegt, maar hij klinkt niet blij.
Ik hoor iets over geld, dat diegene geen geld krijgt.
Hij zei denk ik Tuurlijk niet, m'n ouders zijn er ook.
Wat raar!
Waar heeft hij het over?
Waarom luister ik hem eigenlijk af? Het zijn mijn zaken toch niet, en loop snel weer verder.
Het is al bijna half 10.
Ik ben nog aan t appe met vriendinnen als Ibrahim m'n kamer binnen loopt.
'Hey' zegt hij
' hey, zeg ik
'kom dan gaan we nu naar beneden.' zegt hij
'Okee' zeg ik.
We gaan naar beneden, en ik ga op de andere bank zitten samen met Ibrahim.
Ik voel me zo ongemakkelijk.
Ik heb nog niet naar Youssef gekeken.
Ik kijk de heletijd naar beneden met m'n mooie lange wimpers.
Tante Habbiba, komt naast me zitten.
En we praten, ik heb haar al een tijdje niet gezien.
Ondertussen praten Ibrahim en Youssef ook en hangt er wel een gezellige sfeer.

Het is al 11:33
Ze gaan al bijna weg.
Ik en Youssef hebben gepraat.
Het is eigenlijk wel leukere jongen dan dat ik verwacht had.
Zo erg vind ik het eigenlijk niet meer om te trouwen.
Ik bedoel alles beter dan hier thuis.
Dan kan ik ook zelf dingen beslissen, en bemoeit me vader zich er niet mee.
Ook een last minder voor hem.
Hij heeft me een Bruidsschat gegeven in een envelop.
Het voelt wel als veel, maar ik heb niet geteld.
Hij heeft het ook niet gezegd, maar gewoon gegeven.
We nemen allemaal afscheid, en ze gaan weg.
Iedereen is gelijk gaan slapen, omdat ze allemaal moe waren.
Ik sluip nu naar de keuken.
Ik merkte net dat ik bijna helemaal niets heb gegeten vandaag, en dat ik honger heb.
Ik doe de zaklamp van m'n telefoon aan, en schijn het in de woonkamer.
Mama was zo moe dat ze gelijk was gaan slapen, en alles heeft gelaten als hoe het was.
Ik loop, en zie een jas ongeveer op de plek waar Youssef daarnet zat.
Ik denk dat het zijn jas is.
Ik pak het op en ruik ernaar.
Hmmm ruikt wel lekker.
Ik weet bijna zeker dat dit zijn jas is.
Ik neem het mee naar de keuken.
Is er echt niks te eten, behalve alles wat opgewarmd moet worden.
Ik zie een bord vol lekkere koekjes en hapjes.
Hihi, ik neem er zoveel mogelijk mee naar m'n kamer.
Ik leg de koekjes en hapjes op m'n nachtkastje, en de jas van Youseff op m'n bed.
Daarna pak ik m'n envelop die ik gekregen heb.
Ik haal alles eruit wat erin zit.
Ik zie geld maar ook een papiertje met een telefoon nummer. De telefoon nummer van Youssef. Ik sla die even op in m'n telefoon. Ik doe al het geld weer terug in de envelop, in totaal 5000€.
Ik bewaar het in een kistje in m'n kast, en eet even een koekje.
Oja die jas.
Waar ga ik die bewaren.
Ik pak de jas en hang het achter op mijn kapstok.
Zou er nog wat in zijn jaszakken zitten.
Nee, ik ga niet voelen in z'n jaszakken. Ookal ben ik nieuwsgierig, en kan ik daar niet tegen.
Ik laat alles voor hoe het is en, ga nu slapen.
Zonder tanden te poetsen want anders maak ik me vader nog wakker door t geluid, en dat wil ik niet..