Η ιστορία αυτή αφορά κάποια χωριά της Ηπείρου χρονολογείται πολύ πριν τον 1ο Παγκόσμιο πόλεμο . Σώζετε με την προφορική μετάδοση . Ήταν κάποτε μια κοπέλα η οποία σε κάποιο πανηγύρι γνώρισε έναν νέο . Ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν . Υπήρχε όμως το εξής παράδοξο . Ο νέος βλεπότανε με τη νύφη μόνο μετά την Δύση του ηλίου . Όταν τον ρώτησαν είπε ότι δούλευε όποτε όλη μέρα ταξίδευε ( με τα πόδια ) και για αυτό γύριζε βράδυ και έφευγε πριν να χαράξει . Ακόμα αιτιολόγησε το γεγονός ότι δεν τον ξέρουν επειδή ήταν από ένα χωριό αρκετά μακριά από το δικό τους . Κάποια στιγμή η κοπέλα έμεινε έγκυος . Όμως όταν έφτασε η ώρα να γέννησει αυτό που αντίκρισαν ήταν μια άμορφη μάζα από σάρκα και καθόλου Κόκκαλα . Σοκαρίστηκαν όλοι. Ώσπου να ανακάλυπταν σε ένα διπλανό χωριό τον τάφο του νέου και στο σημείο του κεφαλιού μια μεγάλη τρύπα στο χώμα . (Πιστεύεται ότι είναι σημάδι βρικολιάσματος) Τα ρούχα του νεκρού ήταν αυτά με τα οποία τον βλέπανε . Έτσι πήρανε παπά τον ψάλανε κανονικά και ρίξανε ζεματιστο νερό στην τρύπα . Από τότε δεν ξαναεμφανίστηκε ....
Εγώ κατάλαβα ότι ο νέος ήταν νεκρός και η άμορφη μάζα ήταν το κεφάλι του !!!!!!!! (Τραγικό )😬😨😰😩
