Bazen insanları kırmak gerekiyor galiba. Bugün bunu tam olarak anladım. Nasıl olmuştu da ben kabul etmiştim bilmiyorum. Daha önce bir mağazada çalışmadım hatta daha önce hiçbir yerde çalışmadım ama sedat amca istediğinde onu kıramadım. hemen "tabi sedat amca sen kızını götür doktora bir ay ne ki ben hallederim mağazayı da o haylaz oğlunu da benimle baş edemez" deyivermiştim. Otobüste işte bunları düşünerek gidiyordum. Yol da trafik vardı. İşte bu bile bir işaret diye düşündüm kendi kendime. Otobüsten can havliyle inip derin bir nefes aldım otobüs hep bende bu hissi uyandırırdı. Mağazadan içeriye sağ ayağımla adım attım belki uğur olur diye. İçeride sedat amca tezgahta para sayıyordu:
-"selamın aleyküm sedat amca" dedim.
Beni görünce mükemmel bir gülümsemeyle:
- "aleykum selam canım kızım hoş geldin bende seni bekliyordum. bizim köftehor gelir birazdan benim de çıkmam lazım siz kendiniz tanışırsınız olmaz mı" dedi
- "olur amca olmaz olur mu ama nasıl biri uğraştırmaz inşallah "
-"yok kızım sen merak etme ben çektim onun kulağını" dedi ve ceketini alıp kapıya yöneldi benim aklıma son anda gelen:
- "sedat amca kızının hastalığı ne? Sorusu üzerine kapının önünde durdu ve bana döndü. Gözleri kan çanağı olmuştu birden öyle kaldı o zaman yine yanlış anda yanlış konuştuğumu fark ettim. Neden hep bunu yapıyordum ki...
biraz sonra ağzından şu kelimeler döküldü ağlamaklı ses tonuyla beraber:
-"kanser benim kızım kan kanseri hani lösemi diyorlar ya ondanmış" dedi kapıyı açtı ve dışarı çıktı az sonra gözden kaybolmuştu bile
Ben duyduklarım karşısında şok olmuştum iyi ki buradayım dedim kendime ah sedat amca ne zor bir derdin varmış senin dedim kısık sesle ve etrafta gezinmeye başladım burası gerçektende büyük bir yerdi kadıköyün oldukça işlek bir caddesinde kurulmuştu ve anlaşılan müşterileri ülkenin zengin kesiminden oluşuyordu kıyafetler harikaydı ve ben kıyafetlerden gözlerimi alamıyordum. o anda kapı açıldı ve ben beynimden vurulmuşa döndüm onun burada ne işi vardı son bir aydır zorda olsa onsuzluğa alışmışken nerden çıkmıştı şimdi bu ve neden buraya gelmişti benim burada çalıştığımı nerden öğrenmişti. Hem öğrense bile neden bana gelmişti?
- senin burda ne işin var buraya da mı geldin artık ne yüzsüz bir şeymişsin sen be". Dedi ve bana doğru yürümeye başladı. Ben susmuştum konuşamıyordum.
- biliyor musun? Bıktım senden bak babam seni burada görmesin defol git buradan.
- sedat amca senin baban mı?
-"ahhh hayır sen babamın başama diktiği aptalsın nasıl başardın babamı ikna etmeyi?" dedi
sıkılmıştım artık hakaretlerinden sesimi yükselttim
- "evet kesinlikle babanın sana güvenmediği için tuttuğu bakıcı benim. baban babamın yakın arkadaşı bu yüzden benden rica etti bende kıramadım bizim onunla tanışıklığımız senden de eski" dedim sonra canını yakmak için:
- " baban kardeşinin kanser hastalığı ile ilgilenirken bende burada seninle ilgileneceğim" dedim
- "ne kardeşi, ne kanseri benim bi kardeşim yok ki" dedi
Ah hayır doğruya kimse bilmiyordu sedat amcanın kızını.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OYUNBOZAN😈
Ciencia Ficción-Tamam haklısın ama bunun sebebi tunayı sevmem değildi ondan intikam almak istemiştim - o zaman sana yardım edebilirim -olmaz -neden -bıktım tamam mı bir tuzaktan çıkıp diğerine girmekten bıktım ikinizin arasında bilmediğim bi oyun var ama ben b...
