Her yer bembeyaz bir karanlıkdı. Hiç birşey göremiyordu . Beyni patlamak üzere idi . Anlamsızca damlama sesini dinliyordu. Kan sesinin çıkardığı o şapırtı onu mutlu . Can çekişme çığlıkları aldığı zevki katlıyodu. Ve gözünü her kapadığında birinin boğazını kesdiğini görüyordu ve rüyasında hep akla gelmeyecek derecede katliamlar yapıyordu. Bunu neden yaptığını bilmiyordu. Aslına bakılırsa kimi öldürdüğünü de bilmiyordu. Sadece öldürüyordu. Kurbanlarıyla oynamaktan zevk alıyordu. Onları ormana salıp, bir hayvan gibi avlıyordu. Orman tuzaklarla doluydu tıpkı onun vicdanı gibi. Kurbanların eline bir bıçak verir ve sonra onları ormana salıverir. 5 dk sonra da kendisi peşinden gider elinde silah olmadan. Tek silahı bir nükleer bomba kadar tehlikleli olan beyni ve kuraklıktan çatlamış bir insafı vardı. Her gün bir kurbanını öldürürdü. Ama bugün iki tanesini birlikte ormana saldı. Onları aç bir aslan kadar acımasızca öldürdü . Ama bu sefer gömmeden bir kurbanın tüm el parmaklarını diğerinin yedi el parmağını koparıp cebine aldı. Aldığı pastanın üzerine mum olarak yeni yaşı olan on yedi parmağı koyup onları yaktı.
Derin bir nefes alıp dilek tuttu"Daha fazla cinayet "sonra üfledi mumlarını . Kendi kendini alkışlayıp İYİKİ DOĞDUM dedi kadın katil.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEN GELENLER
No Ficciónbu kitapta yazdığım amatör yazıları yayınlıyıcam, karışık her türlü yazı var sürekli yeni denemelerini yayınlayacağım
