(เดินถึงครึ่งทาง)
เจน: (ล้ม) โอ้ย! เจ็บจัง...
มายด์: เจนเป็นอะไร?
เจน: สงสัยจะข้อเท้าแพลงน่ะ มายด์ (มีความสะตอนิด)
มายด์: นิ มีนา เรียกพี่ที่เป็นหัวหน้าแพทย์อาสาทีได้ไหม
มีนา: ได้ พี่ขาหยุดก่อนได้ไหมค่ะ
พี่มิน: มีอะไรหรอครับ น้อง
มีนา: (พูดเบาๆกับมายด์) พูดไปสิ!!
มายด์: เอ่อคือ... เพื่อนหนูข้อเท้าแพลงอ่ะค่ะ
พี่มิน: น้องเค้าชื่อไรล่ะ คือพี่ไม่ชินกับการเรียกน้องน่ะ (หรืออยากรู้จักกันแน่)
มายด์: พะ พะ เพื่อนหนูชื่อ.... (บอกกับเจนเบาๆว่า) เธอพูดไปสิ ฉันอาย
เจน: ชื่อเจนค่ะพี่
พี่มิน: อ่ะเจน มานั่งก่อน เดี๋ยวพี่ทายาให้ พี่ชื่อมินนะ ลองยืนสิเจน
เจน: ค่ะ... (สักพักบอก) โอ้ย!
พี่มิน: สงสัยยังแพลงอยู่ งั้นขี่หลังพี่แหละกันนะ คงไม่รังเกียจนะเจน
เจน: เอ่อ......ก็ ก็ ได้ค่ะ (ไม่ปฎิเสธเลยนะเจน~~)
(เจนก็ขี่หลังพี่มินจนเพื่อนๆและมีนาอิจฉา)
มีนา: รู้อย่างเงี้ยอ่ะ ไม่บอกดีกว่า.. ฮึ (งอล)
เพื่อนๆสีแสด1 กับ เขียว1: อิจฉาเนาะแก (บอกกับเพื่อน)
VOCÊ ESTÁ LENDO
Study Of Love โรงเรียนก๊วน ป่วนวิชารัก
Ficção Adolescenteพี่มิน--> เฟรนลี่ ผู้ชายน่ารัก ตัวสูง ชอบพูดตรงตามใจคิด ใจคิดอะไรก็พูดไปอย่างงั้น.. ผู้ชายที่อบอุ่น หล่อ สภาพบุรุษ เนี้ยบ ขี้เก็กสุดๆ ______________________________________________________________________________________________________ เจน--> เฟรน...
