The Lost World, Inshia

1) waar het allemaal mee begon

"He meiden, ze zouden toch hierheen komen?" We hadden vanochtend een bericht van de west-elite gehad om naar de open plek bij het Laotsi meer te komen. Het is de plek waar we vaker vechten. We staan allemaal in aanvals positie. "Monaï, kunnen we niet beter gaan? We staan al een kwartier te wachten." Genia kijkt me vragend aan. Straks staan wij hier nog een uur te wachten en branden ze ondertussen een hele stad af. Chiara begint zich er ook mee te bemoeien. ''Of nog erger, ze branden ons kasteel en trainingsplek af.'' iedereen begint nu met elkaar te overleggen. 'Iedereen, luister even. Ik denk echt wel dat ze nog zullen komen.' Ik kijk de groep rond. Sommige kijken me bang aan. 'waarschijnlijk zijn ze gewoon laat' 'Dat zijn we inderdaad.' wordt er in mijn oor gefluisterd en ik draai me met een ruk om. ik ontmoet de bijna zwarte ogen van Amar, de leider van de west- elite. hij kijkt me met een grote grijns aan en ik rol met mijn ogen. 'had je niet verwacht he?' hij stapt naar me toe en ik trek mijn zwaard. Bijna direct start het gevecht. Amar gebruikt zijn duo zwaarden. hij drijft me naar achter en ik zie dat de rest het ook zwaar heeft. 'Konden jullie het niet meer aan om elke keer te verliezen ofzo?' vraag ik sarcastisch. 'Hoezo, heb je het moeilijk dan?' hij kijkt me aan met zijn grote zwarte puppy ogen. Voordat ik ook maar kan reageren hakt hij weer op me ik waarbij hij mijn arm raakt. Het is maar een kleine snijwond maar het begint ongelofelijk te steken. Ook wordt de huid eromheen zwart. 'f*ck, gif' mompel ik hardop terwijl ik door een trap in m'n maag tegen de boom achter me val. ik kreun en Amar komt op me aflopen. 'Nog een laatste wens?' Hij heft zijn zwaard in mijn richting. "Jouw dood'' en met die woorden glij ik onder hem door en trap hem in zijn rug waardoor hij tegen de boom aanvalt. Ik snel naar de rest om te helpen terwijl Amar een verwoede poging doet om op te staan. Op het moment dat ik bij de rest aan kom zie ik Shovi, de jongste van ons maar heel goed met werpsterren, op de grond liggen met een hele grote wond op haar been. ik laat me bij haar neerzakken en ik haal kijk hoe het met haar gaat. Ze heeft tranen in haar ogen en ze fluistert heel zachtjes om hulp. Ik geef haar een kus op haar voorhoofd. 'het komt goed, ik ga hulp halen. Ik ren naar Chiara toe en help haar om haar tegenstander uit te schakelen. Chiara is goed in het genezen van anderen. Zij rent naar Shovi, terwijl ik verder ga met haar tegenstander. Natuurlijk komt Amar op dat moment ook weer aanrennen en ik vlucht een boom in. ''Verdomme, Monaï, kom naar beneden.'' ik steek mijn tong uit. ''Kom me maar halen!'' en ik ga in de boom zitten. ik zie dat hij begint te klimmen maar dat hij er veel moeite mee heeft. ondertussen kijk ik naar de open plek. we zijn aan het winnen maar sommige van ons zijn erg gewond. Maar dan ben ik nog niet begonnen over de andere elite. Wat nog staat ziet er zwaar gehavend uit. Amar is ondertussen bijna boven en ik pak een klein mes uit mijn riem en steek het ik een van z'n handen. Hij laat met die hand los waardoor hij naar beneden val. Ik land sierlijk naast de boom en ik pak de duo zwaarden die hij tijdens de val heeft laten vallen op. Daarna ga ik bovenop hem zitten. Ik hou de zwaarden tegen zijn keel en met mijn benen klem ik zijn armen zodat hij nergens heen kan. Zijn huid rond de zwaarden wordt zwart en hij begint te hijgen. ''Geef je op?'' ik kijk hem met vragende ogen aan. ''n-n-nooit'' hij kijkt me kokend van woede aan. ''Weet je het heel zeker, kijk om je heen. Wil je eindigen als hem?'' ik wijs naar een jongen die verderop ligt die veel bloed in z'n gezicht heeft en zijn schouder ligt duidelijk uit z'n kom. daarna draai ik weer terug naar Amar. Hij kijkt me boos aan en ik grijns terug. ''oke, jij wint.'' Ik stap van hem af en hij rukt de zwaarden uit mijn handen en stopt ze in zijn eigen riem. ''geniet maar goed van je overwinning, want dit zal de laatste zijn, ik zweer het je Monaï. Ik rol met mijn ogen. ''We zullen zien Amar, en ga nu maar, of wil je nog een nederlaag?'' Hij draait zicht woedend om en strompelt met de rest van de west- elite weg. ik loop naar de meiden toe en we vieren de overwinning. daarna lopen we naar huis. we gaan langs de verzorgingsafdeling, waar we ons laten behandelen. daarna loop ik terug naar mijn kamer, waar ik me eerst omkleed. Voor zover ik het omkleden kan noemen. ik trek de overblijfselen wat eens kleding moest voorstellen uit en trek een simpele broek aan met een legertopje dat aan de achterkant open is. Ik borstel mijn haar uit en ik doe het in een simpele hoge staart. daarna trek ik een paar gympen aan en ik loop naar beneden.