Chapter 37.1: Awayan at Batian

887 12 2
                                    

   Nang makarating na si Elmo sa kanila ay kaagad na siyang nagpahinga, he doen't feel good at all kasi alam niyang may tampuhan nanaman ang naganap between sa kanilang dalawa. He just decided to rest at para bukas makapag-ayos na sila. 

Pero kahit anong ikot niya sa kama ay di niya magawang matulog, he's still worried na baka hindi nanaman siya kausapin ni Julie lalo na't malayo ito sa kanya. Just from this moment miss na miss niya na ang dalaga, at baka mapasugod siya ng wala sa oras sa airport para kumuha ng flight patungong America. He badly misses her pero wala siyang magagawa, kailangan di nila siguro ng time para mapaghiwalay kahit kunting panahon. After all he have a plan.

Kinuha niya ang kanyang cellphone to check what time is it, pero nawala ang totoong sadya niya ng makita niya ang wallpaper niya. He was smiling, kung siguro nasa kwarto ka niya at pinagmamasdan mo siya masasabi mo talagang para siyang baliw dahil wala nakangiti siya ng walang dahilan. He was smiling dahil sa wallpaper niya, it was him and Julie. Ito yung picture nila sa L.A. He didn’t know na pinalitan pala ni Julie ang wallpaper niya. Siguro sinadya nito para hindi niya intindihin ang dalaga, pero sa ginawa nito mukhang mas namimiss siya lalo ng nito.

Namulat siya sa totohanan na kailangan na din magpahinga, kaya pagkatapos ng ilang minuto sa pagtingin sa kanyang wallpaper ay kaagad niyang napagdesisyunang matulog.

He wake  up na mabigat ang ulo, he grab his phone to check what time is it

Elmo: Damn! (pagmumura niya ng malaman kung anong oras pa)

Sino ba ang hindi sasama ang pakiramdam kung late ka na nakatulog at gigising ka ng ala saiyes ng umaga. Kahit masakit ang ulo pinilit niya pa ring tumayo at ginawa ang kanyang morning rituals, pagkatapos ay nagluto siya kaagad para makakain. Pagkatapos niyang iligpit ang kanyang pinagkainan ay kaagad siyang pumunta sa kwarto niya at doon nanuod ng t.v. He saw Ellie who was lying on the floor

Elmo: Hey boy! (he greeted the dog)

Kaagad naman tumayo ang aso at nakipagharutan sa kanya. Kahit papaano nawala ang pag-aalala niya kay Julie. Nang mapagod siya at ng aso niya ay kaagad siyang umupo sa kama at inon ang tv. A few hours has pass pero palipat-lipat pa rin siya ng channel hanggang sa may isang channel na nakakuha ng pansin niya. It was HBO at ang palabas ay Hunger Games, he remembered kung gaano sila nagdedebate ni Julie dito before. But as always maraming alam ang dalaga, at mas nabasa nito ang libro kaya napilitan siyang sumuko. He really hate arguing with that girl, the girl he really loves.  He watch the show, at di niya namalayan na nakatulog na pala siya.

~

~

Tita Maritti: Oh Julie? Bat nakanguso ka jan? (nagtatakang tanong nito)

Julie: Eh tita, Si Elmo po kasi  (sabi nito sabay lapag ng phone niya sa mesa)

Kakakarating lang nila Julie sa bahay ng kaniyang Tita Maritti kaya naman mas pinili niyang maghintay sa text, facetime o kahit viber man lang ni Elmo. Pero bigo siya, ni isa wala siyang natanggap. And she hated it, baka naman kasi napikon na din si Elmo sa mga inaasta niya, kunting pikonan lang away kaagad.

TM: Hay nako! (she shook her head) Nag-away nanaman ba kayo?

Julie: (nod)

TM: Kailan ba kayo magkakaayos? yung hindi na talaga kayo nag-aaway.

Julie: Siya naman po kasi (pagsusumbong nito) 

TM: Dapat kasi sa isang relasyon kailangan niyong mag-intindihan di yung sa isang asaran nagkakapikonan na kayo. Hayy nako Julie Anne, ayusin niyo yan at isa pa mas mabuti pang magpahinga ka para mamaya makapag-usap kayo ng mas matagalan baka nagpapahinga pa rin yun.

Noon at Ngayon Ikaw Lamang (SLOW-UPDATE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon