Chapter 1

6 0 0
                                    

PS :  💗 Hope u like it 😘

🌊🌊🌊🌊🌊

"Aurora ready ka na ba sa swimming lesson mo?" tumango na lang ako, araw araw na lang namin ito ginagawa eh hindi naman ako natututo lumangoy, nakakasawa wala naman na kong pag asang matututo. I'm good at academics but swimming isn't my thing. Si mom lang naman ang may gusto nito, pero pag labag sakin hindi talaga ako natututo



Sumunod na lang ako sa coach ko, but everytime I fail. Hindi ko nga alam kung bakit ayaw sumuko sakin itong coach ko.



"Maiwanan muna kita jan hah? pupuntahan ko lang yung ibang bata"



if I know naiinis na yun sakin kasi wala paring nangyayari sakin at ang hirap ko turuan *sigh*




I looked around, buti pa yung ibang bata marunong na eh ako? one week na ko dito wala pa rin *sigh*.




Tumayo na ko para mag palit na nang may nagtatakbuhan na mga bata tulad ko, bigla na lang akong naitulak at nahulog sa pool. Parang biglang bumagal lahat hanggang sa nasa ilalim na ko ng tubig at hindi makaahon, pinipilit kong umahon pero parang nadudulas yung mga paa ko.









 Parang biglang bumagal lahat hanggang sa nasa ilalim na ko ng tubig at hindi makaahon, pinipilit kong umahon pero parang nadudulas yung mga paa ko

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


A boy helped me from drowning, nang makalanghap ako ng hangin I took a deep breath at tinulungan niya ko makaahon, umuubo pa rin ako dahil sa konti na inhale akong tubig at nailabas ko iyon habang hinihimas niya yung likod ko




Bigla namang dumating yung nagtuturo sakin. "Aurora are u ok? what happen?!"




I couldn't tell her what happen, after that she just escorted me papuntang locker at naglagay siya ng towel sa balikat ko. I wasn't paying attention to her, iniisip ko yung nagligtas sakin kanina hindi man lang ako nakapagsalamat sakanya. 




After that day my mom got angry cause of the whole issue, and she forbid me to go there ever again. Weeks pass mom found another class for me to learn but this time taekwondo naman. I like it no water parang exercise lang






I tried to asked her about the boy who saved me but she has no idea about it and that gave me an idea. After school, I asked our driver to stop by at the Moonlight Stadium, it's where I practice swimming and you know the rest.





"Pero Miss magagalit po sakin yung Mommy niyo pag dinala kita doon, saka baka po may mangyari ulit na masama sainyo"




I told him na hindi malalaman ni mommy ang tungkol sa pagpunta ko doon at sinabi kong may kakausapin lang ako at nung kokontra nanaman siya, I smile the cutest and sweetest smile I got and he finally agreed pero sinamahan niya ko para daw walang masamang mangyari sakin. Besides I also need his assistance like duhh I'm only 7 years old.




As we enter the stadium nakasalubong namin si coach Rea, you know the one who always teaches me to swim. She smilling while talking to her friend but as soon as she saw me her smile was replaced by a mix of confuse and worryness, and then she approach me.




"Aurora, anong ginagawa mo dito? does your mother know you're here?"




I told her about what happened the day I almost drowned and I mention the one who saved me, but she doesn't have any idea either. I was about to leave and someone called coach Rea, and turned around and I think I'm lucky today because it's him!





"Hey sis! aren't we going home already?" Sis?! so that means coach Rea is her sister?!



"Wait me outside Ivan I'll be there in a sec" he just rolled his eyes and passed me like he didn't know I was there, but I still followed him outside. Kinalabit ko siya at tumingin naman siya sakin




"What?" ok he isn't in a good mood




"Ug-hmm I j-just want to say t-thank you f-for saving me yesterday" nung una kumunot yung noo niya pero nawala din naman ito nung naalala niya





"Oh that it's nothing, kahit naman sino gagawin yun." he said





"B-but still, t-thanks" why am I shuttering ?




"But I still have something in my mind that confuse me" sabi niya ulit sakin, bigla naman akong kinabahan sa walang ano mang dahilan. I asked him what is it and he answered me




"I know that, you've been learning how to swim for a week. Pero bakit hanggang ngayon hindi ka parin marunong?" sinabi ko sakanya na mahirap akong turuan lalo na pag napipilitan lang ako at naintindihan naman niya ko.




We talked for a while nang tawagin ako nung driver ko na hinahanap na daw ako ni mommy, paalis na sana ako nang tanongin niya yung pangalan ko.





"Leigh Fraley" and I extend my arm




"Ivan Griswold" and we shaked hands and we bid goodbyes to each other.

End of Chapter 1

Coming up : Chapter 2

Destiny of the DayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon