01

1 0 0
                                    

Nakaupo pa ako nuon sa cafeteria

Habang kumakain ng empanada
At hinihintay ang aking kabarkada
Nanduon pa rin sila sa mahabang pila

Biglang napatahimik ang lahat
Wala kang makikita na pakalatkalat
Sa kanilang mata nakasulat
Ang binibining dumaan na ang kagandahan ay di masusukat

Ako'y napatigil sa pag inom ng tubig
Lahat ng tao ay nakabuka ang bibig
Tumingin ka sa paligidligid
Ang kagandahan mo ay ang nag ayos sa utak kong makitid

Baguhan ka lang pala dito sa academiya
Kalat ang balita tila isa kang tala
Tuwing kaming barkada ay gumagala
Wala akong magawa kundi mapatulala

➡pag amin

SulatTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon