Laid Bare (Sex Session #1)

Chapter One

Ndyline's

(Pronounce as : ENDYLINE)

"WAG PLEASE! MAAWA KA! PLEASE WAG MONG GAWIN ITO SA AKIN! WAAAAAAAAAAAAG!!!!"

"SHUT.UP!"

iyak lang ako ng iyak.

Namamaos na ako kakahingi ng tulong pero parang walang nakakarinig sa akin.

Ang sakit sakit na ng katawan ko, ang sakit sakit na din ng puso ko.

Ang sakit nung ginagawa niya sa akin. Hindi ko akalain na kaya nya itong gawin.

Pinagkatiwalaan ko sya.

Hindi ko lubos maisip na kaya niya akong saktan.

Ano bang nagawa ko sa kanya?

Wala akong ginawang masama sa kanya,

Ang bait bait ko sakanya.

Pero bakit ito yung naging kapalit sa lahat ng iyon?

                        ** **

"Sorry."

Agad kong nilingon yung taong muntik ng makabangga sa akin.

Takot na takot ako!

Muntik na akong mamatay kong hindi siya agad nakapag-preno! For Pete's sake! Malamang tumalsik na tong katawan ko.

"SORRY?! WHAT THE HELL?! MUNTIK MO NA AKONG MAPATAY! SORRY LANG!?" singhal ko sa kanya. Kabadtrip.

Ang laki laki ng kalsada talaga namang ako pa ang pupuntiryahin?! Ang sama sama na nga ng araw ko, ito pa? Ito pa?!

Bumaba na sya sa sinasakyan niyang big bike tsaka naglakad papunta sa akin.

Bigla naman akong kinabahan, baka napasobra yung sinabi ko. Mamaya nyan, suntukin na lang ako nito no!

Eh ang laki pa naman niyang tao, napansin ko habang papalapit sya sakin.

Shems! am I drooling at him?

No fvcking hell I am!

Tiningnan ko sya straight sa mata.

Hinanda ko ang kamao ko, kung sakaling sasapakin niya ako uunahan ko na siya. Kahit pa mukang diko naman siya kaya. sht..

Aba naman kasi! hindi na uso ang gentleman ngayon no, may nananapak na din at ayokong sumali sa mga nasapak na niya. Na mukang madami na nga, hello?

Pero malay mo naman gentleman or gay... na madami na sa panahon ngayon ang mapagpanggap no. But I still doubt it. He's so frikin' hot to be gay no.

Anyway, back to our bussiness.

Lumapit pa sya lalo sa akin hanggang wala ng hangin ang pwedeng dumaan sa pagitan naming dalawa. Chos!

Nanlalaki lang ang chinita kong mata at inadjust ang frame ng salamin ko. Hindi ko alam kung anong i-re-react ko.

Dapat akong magalit at ilapat na ang kamao ko sa poreless niyang pisnge pero..

BUT THE HECK! hindi ako makakilos dito. Tsaka ko lang napansin mga 10 seconds na ata akong hindi humihinga. Nakita kong tumaas ang kilay niya.

"hmm.. are you finish checking me out?"

Para akong nagising sa pagde-day dream.

I rolled my eyes heavenwards,

"Yeah, i'm finish." magde-deny pa ba?

"i like you." then he smirk.

"i don't like you." ganti ko habang dahan dahang umiiling. Pero medyo nagulat ako sa sinabi niyang yun pero dedma lang.

"hmm...really? well, let see.." he said sarcastically.

                         ** **

"Oh fvck! stop it! you're such a jerk, Rai!" sigaw ko habang kinikiliti niya ako.

We became FRIENDS... eventually. That's how we've met and this is how we ended, as friends.

Hindi ko akalaing maggu-gustuhan ko sya. Don't get me wrong ha, he's not gay pa din. Haha. We just have boundaries and we're both okay with that, wala naman akong right to assume kasi hindi naman ako beauty.

He's funny, great talker never kong na-feel na nakakasawa siyang kausap. Alam niyo yung may sense? Yup, he has that. He knows how to entertain everyone, and I'm very comfortable when I'm with him and he is to me. And he's smart too. Most of all, ewan ko ba pero natitiis niya ako. Ang jologs ko kaya. Pero pinili niya akong kaibiganin. We have so much in difference kaya bakit ako? Bakit sya nakipag kaibigan sa tulad ko?

We're both in college, different course tho but same school and graduating na sya. Ahead siya ng 3 years. I'm in my 2nd and he's in his 5th (due to his course).

That's why I like him... a LOT.

Well, let me re-phrase it.

I like him, as my best guy friend.

Until...

Nagulat ako ng bigla niyang nahawakan ang boobs ko.

Napatingin ako sa kamay niya.

Ayan harutan pa.

Sabay kaming napatingin sa isa't-isa. Agad naman niyang binawi ang kamay niya.

I know di niya sinasadya yun pero hindi ko alam kong tama yung nakita ko sa mga mata niya,

But there was an overflowing desire and needs in his eyes.

I almost shiver on that thought but i remove it away from my mind.

That was impossible, ni minsan, hindi siya nagpakita ng interest or motibo sa akin, so that's why I'm comfortable with him.

Pero, ano tong nakita ko?

"I-i'm sorry, Ndy." hinging patawad niya.

At ang AWKWARD.

Napalunok ako. Then, tsaka inayos ang sarili ko. Tumawa ako ng akward kasi diko matiis yung atmosphere. "Malambot ba? Malambot? HAHAHA" Biro ko. Like duh, told you naman ' We Are Comfortable With Each Other'. Altho ibang usapan at sitwasyon naman to.

Mahina lang syang tumawa at ramdam ko mas lalong nasira yung mood dahil sa sinabi ko.

Inayos ko na yung mga gamit ko. Andito ako sa condo niya kasi may project ako at nagpapatulong ako sa kanya sa pag sketch at design ng gawa ko sa software niya. Wala naman kasi ako ng ganun program sa computer ko.

"So, uuwi na ako? Thanks for the help."

tumango lang siya.

"Di'ba maaga labas mo tomorrow? Sabay na tayo?" tanong ko.

"I'm not sure. May pupuntahan ako bukas." saad niya tsaka tumingin sakin at tumayo na habang kinamot niya ang batok niya kaya hindi ko maiwasang mapatingin sa muscles niya. Kahit kasi naka t-shirt siya obvious pa din yung bicep niya.

"Ohh. Okay..." alanganin ko sabi.

"Ahh, ihahatid na kita." then he grab my waist to move me forward but he suddenly froze and he remove his hands on my waist and put it on my shoulders instead.

Okay, Ndyline.

He respect you because.

HE. IS. YOUR. BESTFRIEND.

                      * * * * *

A/N: Si Bes talaga kasi yun. Jk.

F O R E E N