Marinette
Okul başlayalı yaklaşık iki ay oldu ve ben artık bahane uydurmaya alışmaya başladım, nihayetinde bu konuda pek de iyi olduğum söylenemezdi. Ne bahanesi olduğuna gelince; bir Akuma ortaya çıktığında ister okulda ister başka yerde olsun, ortadan kaybolup mucizevi bir süper kahramana dönüşerek Paris'i kurtardığımı kim bilebilirdi ki?
Ortağım Kara Kediyi de unutmamak gerek. "Onun da hayatı benim gibi bahanelerle geçiyordu belki" diye düşünmekten kendimi alamadım doğrusu. Ben bunları düşünürken "Marinette!!" diye bir ses...
Tabi ya, bir an panik oldum ama seslenenin Tikki olduğunu farkettiğimde rahatladım. Tikki kim mi? Benim minik peri dostum, yani kwamim diyebilirim. Mucizem bana verildiğinden beri hep yanımda ve onun sayesinde Uğur Böceği'ne dönüşebiliyorum.
"Marinette, yine hayallere daldın anlaşılan, Adrien'ı mı düşünüyorsun?" diye sorup gülümsedi. "Hayır Tikki, hayatımın nasıl değiştiğini düşünüyordum. Diğerleri gibi sıradan bir kız iken birden bir süper kahraman olup çıktım. Kara Kediyle tanıştığımız günü dün gibi hatırlıyorum." diye cevap verdim. Tikki ise yeni aklına gelmiş gibi "Kara Kedi eminim o günü hafızasına kazımıştır. Onu ilk günden kendine aşık ettiğinin farkındasın değil mi?" dedi. Evet Tikki, onu kırmayı istemem ama ben Adrien'ı seviyorum. Onsuz bir şey düşünemediğimi sen de biliyorsun. Şu duvara bir baksana, diyerek duvarımda asılı olan ve Adrien'a ait fotoğrafları gösterdim.
Buna karşılık Tikki ise imalı bir şekilde "Bakman gereken bir şey daha var sanırım.." diyerek saati gösterdi. "Olamaz! Okula geç kaldım, yine!" diye bağırmışım (anırdı resmen 😏) ses tonumun farkında bile olmadan. Çantamı sırtıma alıp koşar adım okula gidiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimdeki Boşluk ~ MLB Fanfic
FanfictionFilmin baş kahramanlarının kaleminden aksiyon, macera, aşk ve bu yoldaki fedakarlıkları anlatan bir eser.