Kalbimdeki Boşluk ~ MLB Fanfic

~ Bölüm 2 ~

Adrien

   Okula vardığımda Nino, Alya'nın yanındaydı. Ben de yanlarına gittim. Özel bir şey konuşuyor olmalıydılar ki ben gelince sustular.

    Öylece dikilirken pastaneden çıkan tanıdık bir yüz görüyorum. Marinette bu. Alya ona seslenince bizi gördü, koşarak yanımıza vardı.

    Selamlaştıktan bir süre sonra Alya aklına yeni gelmiş gibi "Çocuklar, okula yeni bir öğrenci geleceğini duydum!" dedi. Nino da gülümseyerek "Yeni bir arkadaş iyi olabilir!" diye cevap verdi. Haklıydı. Umarım erkektir. Chloe ve Lila gibi birini daha istemiyorum. "Haklısın Nino! Umalım da Chloe gibi olmasın.." diyerek Nino'ya hak verdim.

    Marinette ise hiç konuşmuyordu. Düşüncelerde kaybolmuş gibi uzaklara bakıyor. Alya da bunu farketmiş olmalı ki "Sen ne dersin Marinette?" diye sordu. Marinette daldığı için başta biraz afalladı ama sonra "Eee, bilemiyorum. İyi olur herhalde.." diye cevap verdi. Ama bana kalırsa Marinette şuan yeni öğrenciyi umursamıyor bile. Sanırım en azından onun için daha önemli başka bir konuyu düşünüyor.

Bir süre sonra zil çaldı ve derse geçtik.

Son ders Bayan Bustier gelecek hafta pikniğe gideceğimizi söyledi. Eğer babam izin verirse Uğur Böceği kadar olmasa da şanslı olduğumu düşüneceğim. Belki de Natalie'ye sormalıyım. Son günlerde babamın fikrini değiştirebilecek tek kişi o.

Derken zil çaldı. Çıkışta Nino ile doğru düzgün en fazla iki cümle konuşabilmişimdir. Fazlasını beklemem zaten. Arabam geldi ve şuan tanıdık bir yere gidiyoruz. Fotoğraf çekimi. Yine. Kendimi bildim bileli kamera karşısında büyüdüm. Başka bir seçeneğim olmadı. Sormadım. Soramadım. Hayatım boyunca hep başkalarının emirleriyle yaşadım. Bunun üzüntüsünü sadece Kara Kedi olduğum zaman ve Uğur Böceği'ni gördüğümde unutabiliyorum.

Demişken, son akumadan beri uzun (Bunun abartmadığına bakmayın. Uzuuuuuu....uuun bir zaman. Tmm sustum devam) zaman geçti. Uğur Böceği nasıldır acaba? Düşünürken çekim yerine geliyoruz.