Be My Weakness /JK

1.Bölüm : Giriş

Selaaam gençler.
Bu kitabı okuyun. Bence okumalısınız. Okumak iyidir. Okuyun.
Hem ARMY 'ler hemde diğer K-POP grupları hayranılarına sesleniyorum "Lütfen bana destek olun🤗".
Bu arada hikayem diğer wattpat hikayeleri gibi başta biraz sıkıcı gelsede , sonradan iyi bir hikaye olacağına inanıyorum.
Bu yüzden lütfen kitabıma bir şans verin.😊😊😊
Bu arada koyu yazılar bana ait.

Sabah yine bana işkence eden alarmıma söverek uyandım. Aslında tam olarak uyuyordum da sayılmaz. Sabahın köründe uyanıp yataktan kalkmaya üşenmiştim.

Aklım şu gerizekalı , göt beyinli ,(allahım tövbe tövbe , yakma yarabbi)  aklı sadece telefonda olan ve iki yıl boyunca okulda ezik olup , dışarıda o karanlık ve dipsiz kuyu gibi olan gözleriyle korku salan Jeon Jung Kook'taydı.

Onu iki yıl önce Seoul 'deki Sevit lisesinde (bir diziden alıntı) tanıdım. Tanıdım sayılmaz aslında. Onu hâlâ tanımıyorum. Mesala okulda derslerine hiç çalışmamasına rağmen, okuldan hayla atılmamasının nedenini çok merak ediyorum. 10. sınıfa geçmiş gibi görünmemesine rağmen neden 10.sınıfta okuduğunu da çok merak ediyorumdum. Çünkü o uzun boyu ve geniş omuzlarıyla hiç liseli gibi görünmüyordu. Sanki bizden 2-3 yaş büyük gibi görünüyordu. Bir de bu kadar güçlü gözükmesine rağmen neden hep eziklenenin o olması ve buna hiç bir zaman tepki vermemesi her zaman çok garibime gitmiştir. Sanki bir maskesi varmış ve bunu belli etmemeye çalışıyormuş gibi.

Onunla (okula başladıgım ilk günden beri) bir çok kez göz göze gelmişligimiz olmuştur. Onun gözlerine baktıgım zaman hep içimi bir ürperti kaplar,sanki biraz daha bakarsam gözlerinde kaybolucakmışım gibi. Onun gözleri ne zaman benim gözlerimle birleşse sanki gözlerinde yanlızlık , sevgiye muhtaçlık ve üzüntü görüyorum. Bilmiyorum belkide benim bir kurumtumdur.

Size onu tanımadığımı söylemiştim. Hatta onun sesini 10.sınıfın son zamanlarında duydum. Şimdi sorucaksınız;

''Neden 2 yıl sonra (10.sınıfta) onun sesini duydun?¿''

Diye.''Nasıl mı?¿''

Şimdi kendimi övmüş gibi olmayayım. Ama öveyim. Ben Sevit lisesinde her zaman , her sınavda birinciyim. Ve her şeyde birinci olmayı kendime görev bilmiş bir insanım çünkü hayatta en sevdigim insan ölürken bana ;

"Her zaman göz önünde ol ve hep gözlerin yükseklerde olsun (bana annemi hatırlattı) seni bir cerrah olarak görmek istiyorum"diyen ve 2 yıl önce trafik kazasında ölen dedemin son sözleriydi.

Benim dedem cerrahtı. Galiba onun yolundan ilerlememi istediği için benimde cerrah olmamı istiyordu.

O ölmeden önce hep onunla vakit geçirirdim. Ama o öldükten sonra yanımda kimse olmadığı için kendime arkadaş olarak derslerimi seçtim. Ha bu arada ;

"Neden yanlızım? "

Çünkü ben 5 aylıkken babam bir maganda kurşunu yüzünden hayatını kaybetmiş ve annemde bana bakamayacagını söyleyip beni dedeme bırakmıştı.

Dedem bana hiç anne baba eksikliği hissettirmediği için onu hem annem hemde babam bilmiştim.

Dedem ölürken bana bütün vasıyetini bırakmıştı. Aslında şu an 18 yaşımda olmama rağmen bir milyoner sayılırdım ama 20 yaşımda o paralara dokunabilecektim. Ki dedemin vasiyeti üzerine her ay 1000 won alıyordum bankadan.