Tic-Toc

5.9K 76 23
                                    

                                                                                                                                            21.10.2013

  Ben  Lana  Martinez .  Son birkaç gündür rüyamda gördüğüm yaratıkları odam da bi köşede oturup bana bakar bir şekilde görüyorum. Korkuyorum. Hem de çok korkuyorum. Ve bunları kimseye anlatamıyorum.                                                        -Lana !    

    -Efendim  Isabel ?

    - Sen iyi misin ? Deftere kapanmış napıyorsun ?

    - Hiç  karalamalar  yapıyorum.

Bunu ona söyleyemezdim , beni deli zannederlerdi . Ama o benim en yakın arkadaşım. Bunu ona söyliycektim.

Isabel , Hailey ve Carmen'le konuşuyordu. 

    -Hey  Isabel !!

 Isabel yanıma geldi.

    -Noldu Lana?

    -Bugün  bize gelir misin ? Ders çalışalım.

    - Olur.

             **********

Akşamdan  kalma    yemeklerden  yerken kapı çaldı . Annem evde yoktu. Umrumda da değil zaten . Kapı 3-4 kez  seri bir şekilde çaldı. ''Geliyorum Isabel ! '' Koşarak kapıyı açtım. Ama kimse yoktu. Diafona bastım .   ''Kim o ? ''    Ses gelmedi . Kapının karşısındaki pencereden aşağı baktım kimse yoktu . Pattt. !  Sktr. Kapı kapandı . Son zamanlarda anahtarı çok kaybettiğim  için boynuma iple bağlamıştım iyiki. Ben tam kapıyı açarken asansörden Isabel çıktı.  Beni pijama ve panduflarımla kapıda o halde görünce haykırmaya başladı.

  -Hoşgeldin .

 -Bu ne hal ?

  -''Sana karşılama töreni hazırlıyordum '' derken kapıyı açtım . Isabel içeri geçti . Bende tam içeri geçiyodum ki yerde benim gölgemin dışında bi gölge gördüm. Hızla kafamı çevirdim ve   biri olup olmadığını kontrol ettim. Kimse yoktu. Sanırım kafayı yiyodum.

Isabel  kitaplarını çıkarmış beni bekliyordu. Yanına oturdum ve anlatmaya başladım.

   -Isabel sana bir şey anlatıcam ,zaten seni bu yüzden çağırdım.

   -Ne  oldu ?

  -'' Ben birkaç gündür rüyalarımda gördüğüm yaratıkları gerçekte de görmeye başladım. Biliyorum delirdiğimi düşüneceksin ama gerçekten görüyorum'' diyip odamın köşesini gösterdim.        

   - Ne oldu ne var orda ?

   - Geceleri oraya gidiyor. Dizlerini çekip oturuyor. Ona çok dikkatli baktığımda bana bakıyor . Sanırım ışığı  sevmiyor. Korkuyorum Isabel. Bana zarar vermesinden korkuyorum. Kapkara . Kıyafetleri , elleri , bacakları ... Ama gözleri bembeyaz Isabel . Göz bebekleri yok. Bana bakıyor. Sabah gün aydınlanınca yok olu-

  - Saçmalama Lana !! Bi psikiyatrise  falan görün.  Beni de korkutuyorsun. Bunlar çok saçma . Hem hayalet diye bir şey  yok . Sen korku filmlerinden etkilenmi-

 - O  zaman  gece bizde kal ve onu sen de gör .

Isabel göt  korkusundan  kaçmassa kafayı sıyırmadığım  ortaya çıkar .

 -'' Saçmalama  Lana . Saat geç oldu ben  gidiyorum ''deyip çantasını toplamaya başladı.          

 - Ama saat daha 17.05 geçiyor .

 -Hoşçakal.

Kapıyı açıp gitti. Ne biçim bi arkadaşsın ulan sen ? Orda oturuyo diyince zaten yusuf yusuf terlemeye başlamıştı zaten . Bende evde kalmak istemiyordum. Üstüme bi ceket alıp dışarı çıktım.

    Kulaklığımı taktım,ışığı bol olan sokakta yürümeye başladım. Arkamdan biri bana doğru ilerliyordu , gölgesini görebiliyordum .   Arkamı  döndüm.  Kimse yoktu . Korkuyorum. Sadece ileri baktım. Ama bu sefer de son ses olan müziğimden daha  yüksek  bir ses benim adımı anarak çığlık atmaya başladı. Yere çöküp anıra anıra ağlamaya başladım                                                                                                      

     Multimedya da  Isabel  var :3 

                                                               

Tic-TocHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin