25.10.2013
Şu an hastanede Carmen'in yanındayım. Kaburgaları , bacağı ve kolu kırılmış , kafasında da bir çatlak oluşmuş. Birkaç gündür komada . Buna rağmen nasıl ölmedi merak ediyorum. Tanrım onun yanında olsun . Bunların hepsi benim suçum .O da burada . Hala ne istiyor Carmen'den anlamadım. Bana bakıyor . Sürekli . Geçen gün Carmen'in kalbi durmuştu , ama doktorlar hemen müdahale edince hayata geri döndü . Bu onun işi olabilir miydi ? Carmen ' in annesi kötü gözüküyor. Gerçi ne bekliyodum ki kızı komada ? Herkes benden nefret ediyor .
Hailey ve Isabel evlerinde dinleniyorlar . Isabel ' in boynunda morluk ve parmak izleri vardı . Hailey 'in ise kafasına beş dikiş atılmış . En azından onlar iyi ...
- Lana Martinez ???
Kafamı kaldırdım. Polis !! .Muhtemelen ifade almaya gelmişlerdi . Peki ben ne diyecektim onlara . Bir hayaletin beni kovalayıp arkadaşlarıma zarar verdiğini mi ? Beni deli zannederlerdi .
- Bizimle karakola gelmeniz gerekiyor.
- ''Tamam'' dedim ve ayağa kalktım . Hemen birşeyler bulmalıydım ...
***********************
- Anne ben iyiyim tamam mı ? Psikoloğa gerek yok.
- ''Kızım bak seni anlıyorum. Daha hala olayın şokundasın . Psikoloğa ihtiyacın var. Bunlar geçicek '' diyip bana sarıldı .Senden nefret ediyorum. Ama ona sarılmak iyi gelmişti . Gözlerimi iyice sıktım ve ağlamaya başladım. Gözlerimi açtığımda onu karşımda gördüm . Bize bakıyordu -özellikle anneme - Korkudan titremeye başladım. Annem titrediğimi fark edince yüzümü yüzüne çevirdi . Ama ben hala ona , oraya bakıyordum.
- N-ne var orda diyip , benim baktığım yere baktı .
-Neye bakıyorsun sen ? diyip orayı incelemeye başladı . Gitmişti .
Annem gözlerini ordan ayırıp bana baktı .
- Sakin ol .
Derin bir nefes aldım. Ona sarılıyordum ki onu gördüm. Annemin tam arkasındaydı. Napıcağımı bilemedim . Annemin elinden tutup kapıya doğru sürükledim .
- Anne burdan çıkmalıyız. Koş! Annem ayaklarını sürte sürte beni takip ediyordu . Kıçını kaldır salak kadın . Bu evden çıkmalıyız.
- N-ne oluyor Lana ? Dursana !
Arkaya baktım . Yavaş adımlarla bize doğru geliyordu . Koşarak kapıyı açıp annemi ve kendimi dışarı attım. Asansörün düğmesine yumruk attım birkaç defa. Çok yavaş geliyordu .
- Lana noluyor sana ? Delirdin mi , napıyorsun sen ?
-'' Anne aşağı inelim sana anlatıcam söz '' diyip asansöre bindik. Sıfıra bastım. Kurtulmuştuk. Ama anneme ne söyliycektim , ne yalan uydurcaktım ? Olsun en azından ondan kurtulmuştuk. Her ne kadar annemden nefret etsemde ona birşey yapmasına izin vermem. Üüüç , ikii , son bir kat ... Tıkk !
Nn-ne oldu. niye durduk?
-Aa-anne ? Noldu niye durdu asansör ?
- ''Ben nerden biliyim kzım ? Hem noluyor sana ? Ne bu telaş ? '' demesiyle asansörün yukarı çıkmaya başlaması bir oldu . Kimse çağırmamıştı , noluyordu ? Yukarı çıkarken giderek hızlanıyordu . Köşelere yaslanıp tutunmaya çalıştım. Bir yandan da bağırıyordum.
- Annne !!
Annem de korkmuş , benim gibi köşeye yaslanmıştı . Asansör yukarı çıkarken kapılardaki uzun dikdörtgen buzlu camlardan siyah bir karaltı gözüküyordu . Yere çöktüm ve ağlamaya başladım. Tıkk !!! Bizim oturduğumuz kata gelmiştik yeniden. Uzanıp yeniden sıfıra bascak gücü bulamadım.
- Anne sıfıra bas !! Bana baktı ve dediğimi yaptı . Yavaş bir şekilde aşağı doğru iniyorduk. Asansördeki ışıklar yanıp sönmeye başladı . Ve bir anda bütün ışıklar söndü. Annemin yanına doğru süründüm. Patt !! Asansör durdu . Hsktr ! 2. katın kapısının yarısında azı gözüküyordu. Annemle bağırmaya başladık.
- Yardım ediin !!!!
Buzlu camda siyah birşey belirdi . Biri sesimizi duymuştu , oh be!! Bir anda egilip baktı . Yine o bembeyaz gözleri gördüm...
Multimedyada Lana var :3
