LUISA'S POV
Spanish era. Panahon nang sinakop ng mga kastila ang Pilipinas. Habang nag kakagulo ang mga katipunero kung paano pabagsakin ang imperyo ng mga kastila ay tahimik lamang ang bayan ng San Sebastian.
Maituturing ang bayan na ito na mag ka sundo ang mga kastila at pilipino.
Ako nga pala si Luisa Ibañez, dalaga at may dugong kastila. Ang aking ama na si Leandro ay isang purong kastila at ang aking ina naman na si Kristina ay pilipino.
Naging Gobernadorcillo ang aking ama sa bayang ito. Dahil sa pagiging matapat at mabait nito sa mga taga San Nicolas ay ipinama ng ilang residente ang halos kalahati ng San Sebastian sa aking ama.
Sinuklian naman nya ito at tumutulong sila sa taong bayan. Kaya naging malapit ang mga taga rito sa pamilya namin.
~*~*~
"Buenos dias mi hermanito!" Bati ko sa salitang kastila sa aking pitong taong gulang na kapatid.
"Lo mismo que hermosa hermana!" Ang pabirong sagot ng kapatid ko na nuoy kagigising lang.
"¿Realmente, soy hermoso?" Ang pabiro ko ding tanong sa kanya.
"Sólo estoy brombando. Hahaha" muli nitong biro sa akin.
"Lo que joven poco bobo" pag tinatawag ko syang little boy ay naiinis ito.
"Yo no soy un niño" si Gregorio, na nuoy na ka simangot na.
Ganito kaming mag kapatid nag kami sa bahay madalas mag usap sa salitang kastila. Katwiran kasi ni papa pag dating ng panahon na gusto naming mamaayal sa españa ay hindi kami mahihirapang maki pag communicate.
Hinintay ko munang makapag handa ang kapatid kong si Gregorio at sabay na kaming bumaba.
~*~*~
Mula sa hagdanan ay nabungaran na namin sina mama at papa na kaupo sa hapag kainan.
"Buenos dias mamá y papá" bati ko sa mga magulang ko ng maka upo na kami ni gregorio upang kumain ng umagahan.
"Buenos dias tambien Luisa y Gregirio." Pabalik na bati ni papa.
"Tener un asiento en tomar su desayuno." Si mama na nuoy nag kakape.
"Gracias mama y papa" sagot naman namin ni greg.
Masaya ang aming naging kuwentuhan habang nag aalmusal.
~*~*
Sa edad kong disi otso ay marami ng naliligaw sa akin. Yung iba mga kastilang heneral at mga pilitiko na may mataas na posisyon sa aming bayan.
Madalas dumadalaw sila sa aming mansyon upang hingin ang aking kamay sa aking mga magulang.
Pero sina mama at papa ay hindi nila ako pinipilit kung sino at ano ang dapat kong ibigin at mahalin.
Sabi ni papa ako daw ang higit na nakaka alam kung san ako magiging masaya.
Isang gabi ay dinalaw ako ni Heneral Gustavo, sa edad nitong trentay singko ay maaga itong naging heneral.
Isa syang kastila, kaya di maitatangi na may angking ka gwapuhan ito at matipuno.
"Si vas a eligirme. Voy hacer segundo proteger a su familia y esta hacienda, Luisa-" pangako nito sa akin.
"Nadiete te va a las timar a su familia." Pagtatapos nito.
"Lamento informante. Me encanta alguien ya-" paunang sagot ko sa kanya.
"El es elque mi corazon y mi vida le pertenece a ēl." Dugtong ko sa gusto kong sabihin sa kanya.
"Es okey Luisa y espero que y lementar por no haberate." Pag tatapos nya.
Binasted ko sya sa kabila ng maganda nitong kata ngian. Mabait naman ito at masasabi kong masugid ko itong manliligaw. Pero may iniibig na ako. At sya ang lalaking sa tingin ko ang mag papasaya sa akin. Si Hector Carbonel.
Itutuloy....
End of Chapter 1
BINABASA MO ANG
THE DARK NIGHTS SERIES
VampiriSi Rodrigo Rigor Montemayor ay isang anak mayaman ng mga prominenteng tao sa buong pilipinas. Ngunit sa kabila ng panlabas nitong kakisigan at kagwapuhan ay wala pa syang inibig ni isa mang babae. Marami mang nag kakandarapang mga kadalagahan sa kan...
