Takla virüsü

yeni arkadaşlar

Tom eline bir balta aldı. Koşarken takıldı ve yere düştü. Hastalanmış insanlardan biri tam saldırırken Tom ayağa kalktı ve baltayla kolunu kesti. Sığınak aniden sarsilmaya başladı. Güneş doğmaya başladığı sırada hastalanmış insanlar kaçtı. Bu sırada herkes sığınak tan çıkmaya başladı. Tom koşarken raflardan biri Tom'un bacağına düştü. Sığınağın kapısına düşen hurdalar kapıyı tamamen kapatmıştı. Tom korkusundan bayilmisti. O sırada annesinin silueti belirdi. "seni seviyorum Tom. Sen basaricaksin." Tom aniden uyandı. Hava kararmisti korkuyordu. Ya hastalanmış insanlar gelirse virüs onada bulasirsa... Tom bu düşünceleri aklından çıkaramıyordu. Bir ayak sesi duydu. Ve biraz iri yapili bir gencin silueti belirdi. Kesin hastalanmış bir insan diye düşünüyordu. O sırada orta sesli bir çocuk "korkma ben hasta değilim ve seni kurtarmaya geldim sersem." Tom çocuğun ona doğru geldiğini gördü. Çocuk kendi yaşlarında esmer koreli bir gençti. "Benim adım Mynsoo. İleride bir kaç kişiyle kaldığım bir köy var. Seni oraya götüreceğim." Rafi kaldırdı. "3 diyince bacağını cekiceksin tamam mı? ". Tom hazırdı. Ve bacağını çekti. Tom Mynsoo ya döndü."Teşekkür ederim." Mynsoo biraz paniklemisti."Biran önce gidelim hava kararmak üzere burada kalıp sanada virüs bulaşmasını istemezsin? " Tom ve Mynsoo köye vardı yemek yediler ve Tom bahçeye çıktığında korkunç bir kulübe gördü. Mynsoo "Demek o kulübeyi gördün. Oraya morg denir. Virüse dayanamayıp intar edenleri oraya götürürüz." Tom biraz uyumak istiyordu. Ama biryandanda etrafı kolaçan etmek istiyordu." Yarın etrafı kolaçan etmeliyiz. Bizim kurduğumuz kamp yakınlarda olmalı işe yarar birşeyler olabilir." Mynsoo başıyla onayladı. Erkenden kalkıp etrafı kolaçan etmek için hazirlandilar. Kampı buldular. Gerekli ve sağlam olan eşyaları aldılar. Yolda ilerlerken Tom " Mynsoo orda biri var."dedi. Yerde yatan bir çocuk gördüler. Öldüğünü düşündüler, yinede Mynsoo çocuğun yanına gitti nabzını kontrol etti. Çocuk yaşıyordu. Bu çocuk sarışın, zayıf ve 16 yaşlarındaydi. Tom ve Mynsoo çocuğun kollarından tutup sürüklediler. Kulübeye vardıklarında hava neredeyse kararmak uzereydi. Çocuğu emin olmak için boş bir odaya kapattılar. Daha sonra Mynsoo çocuğu kontrol etmek için odasına girdiğinde bir çığlık duydu. Bu Mynsoo'ydu. İçeri girdiğinde çocuk Mynsoo'ya birşeyler fırlatıyordu. Daha sonra çocuk çantasından bir çakı çıkardı. Onu Mynsoo'ya doğru firlatti. Mynsoo egilmisti. Çakı Mynsoo'nun kafasının üstünden geçmişti. Tom arkadan yaklaşıp çocuğu yakaladı. Mynsoo çocuğun ellerini ve ayaklarını bağladı. Bir süre sonra Tom çocuğun yanina gitti, belki sakinleşmistir diye. Çocuk Tom'a garip bir bakış attı ve sonra cama döndü. Tom çocuğun yanına oturdu." Benim adım Tom. Biz virüslü değiliz sakın ol." Çocuk Tom'a döndü. "Benim özür dilerim. Gerçekten şoktaydim. Benim adım Newton. Enson bir grupla birlikte hastalanmış insanların saldırısına uğradık. O sırada kafama birşey çarptı sanırım. Sonrasını hatırlamıyorum." Tom çocuğun ellerini ve ayaklarını çözdü. Mynsoo çocuğu görünce Tom'a sinirli bir bakış attı "Dostum sen delirdin mi? Onu neden çözdün?" Newton"Dostum üzgünüm şoktaydım. Benim adım Newton." Mynsoo biraz daha rahatladi"Benim adımda Mynsoo. Biz burada saklanıyoruz. İleride gördüğün büyük korkunç kulübeye morg deriz. Virüse yakalanıp dayanamayan ve intar edenleri oraya koyarız. Oraya fazla yaklasmamalisin. Hastalanmış insanlar oraya çok sık gelir."