Unconditional Love

Chapter 8

Isa sa mga sumasamba sa kagandahan ko iyan...

Lov lots..

:))

_____________________

LUNCH BREAK

NATHAN's POV

AAAARRRGGGHHHH....nakakabadtrip ka talaga Mitzi, bakit sa dinami-dami ng pwede mong pansinin sa akin ay ang buhok ko pa, pwede namang itong gwapo kong mukha,, bakit ang walang kamuwang-muwang na buhok ko pa ang nahagip ng makamandag mong mga mata....NAKAKAINIS...

Nahihiya tuloy ako na pumasok ng faculty kasi nandun yung teacher namin na sumita sa akin..paano ako kakain na kay mama ang baon ko...

Nagugutom na ako...Ang lupit naman ng parusa toh..bakit kailangan pati ang tiyan ko ay madamay

Ito ang mahirap sa pagiging anak ng teacher eh, kailangan tama ang lahat ng kilos mo dahil konting mali ay maaari na "daw" makasira sa reputasyon ng mama ko...badtrip talaga..

Ano bang kinalaman ng maganda kong buhok sa reputasyon ng nanay ko...

Alam ko naman ang school policy kaso ang tagal kong pinaghirapan pahabain ang buhok ko tapos gugupitan lang ng 2 by 3.....

"Hoy, Nathan bakit ka nandyan"

Argh...Mitzi ikaw na naman tantanan mo na ako pls...

"Bakit ba sa palagi nalang tayong nagkikita...pwede ba huwag ka muna magpakita sa akin"

"Bopols ka ba?eh di lumipat ka ng ibang school para hindi mo ako makita, sa ganda kong to, hindi mo ako mapapansin napakaimposible..magkaklase pa tayo, baka kapag ilang segundo pa lang akong nawawala mamiss mo agad ako, at baka maniwala na talaga akong may gusto ka sa akin..ahahahah"

Heto na naman siya..kung self-confidence ang pag-uusapan si Mitzi Abat na iyon...mas lalo tuloy akong nabadtrip

"Maam Tan si Nathan po nandito sa labas ayaw pumasok"

Fuck.....Mitzi mamatay na talaga ako sa iyo, nagtatago na nga ako ..para hindi ako masermunan tapos sinigaw mo pa sa buong faculty room...kung hindi ka lang talaga babae..

"Nathan, bakit hindi ka pumasok dito, bakit nahihiya ka ba na papagalitan kita. sabi ko naman sa iyo diba na pagupitan mo na iyang buhok mo, bakasyon pa kita pinaalalahanan"

"Papagupit na lang ako mamaya"

"Siguraduhin mo lang"

T__T...Goodbye na sa buhok ko..

Si Mitzi nakikita ko na mag-isang tumatawa ..at malamang ako ang pinagtatawanan nito..

Humanda ka lang sa pagganti ko..hindi ata papatalo ang isang NATHANIEL JAMES TAN...

CANTEEN..........

RENZ's POV

Nasaan na kaya si Trixie..hindi ko siya nakita na bumaba..walang ng lasa itong pineapple na binili ko sa kanya dahil tunaw na ang yelo.....

Pati si Mitzi, hindi ko din nakita..hanep talaga itong magkaibigan na ito, nawawala na lang bigla-bigla, pero maya-maya nasa tabi mo na pala..

Napapangiti ako, tuwing naalala ko iyong nangyari kanina, kinikilig ba ako?? ahahaha kadiri naman..ahahah pero kinikilig talaga ako...

Pero hanggang dun lang iyon..ang gusto ko lang talaga sa ngayon ay maging kaibigan si Trixie dahil alam kong mabait din siya kahit na masungit sa personal ahahahah..