16.Bölüm Kaçırıldım

70 9 2
                                    

Multimedyada Duru var . Böyle giderse yakında final yapıcam bi kaç bölüm sonra. Çünkü ne bi yorum ne vote. İyi Okumalar.

Engin 

Korkmuş olmalıydı ses çıkarmıyordu. Sesimi biraz daha  yumuşattım. "Mira , nerdesin ? " Sustu. Sonra dudakları açılmaya başladı. Hızlı bi şekilde "Bekliyorum gel ." dedi ve telefonu kapattı. Mira ' yı almaya gitmeden önce abimi aradım. 

"Alo . aldınmı kızı "  "Hayır abi almaya gidiyorum işte sen şu planı bidaha anlat bi sorun çıkmasın "  Derin bi "uuff" çekti sonra söze girdi. " Bak şimdi sen kızı alıcaksın buraya getiriceksin . Kız okula gidelim falan derse sana bi süprizim var falan de getir. Sonra da  kızı kaçırıcaz."  Burnumdan nefesimi vererek tamam anlamıyla bi ses çıkardım. Telefonu kapatıp Mira'yı almaya gittim.

Evlerinin önüne geldiğimde sinirli bi şekilde beni bekliyordu. 

Mira 

Baygın baygın arabaya doğru yürüdüm. Çok güzel. Şimdi gel bu ufak çaplı kavgamızdan sonra -ay kıııızzzlllaaarrr ilk kavgamız hadi hayırlısı- babamın yemek teklifini nasıl söylicektim. Neyse barışırız . Güneşin ışınlarının sapsarı yaptığı saçlarına ve yeşilin en koyu rengini alan gözlerine baktım. 

Bi gözü yan yan bana diğeri ise arabaların vızır vızır geçen arabalara bakıyordu.Tamam burayı bilmiyordum ama buranın okul yolu olmadığına adım gibi eminim. Heralde süpriz yapıcak falan diye sesimi çıkarmadım. Yaklaşık 20 yıldır kullanılmayan harebe bi yerin önünde durduk. 

Engin elini kot pantalonun sağ arka cabine attı. Elini çıkardığın da beyaz bi mendil vardı. Mendili ağzıma doğru yöneltti. 

Gözlerimi açtığımda sadece benden 10 metre yükseklikte olan minik pencereden çıkan ışık karanlık depoyu ayadınlatıyordu. 

Engin beni kaçırmıştı.

Salak Mira. Salak nasıl güvendin 2 günde nasıl . Al şimdi burda mutlumusun kim kurtarcak seni .Ellerim bacaklarım ve ağzım bağlıydı.Bağırmaya çalışsamda " Imıığğhhh" gibi sesler çıkıyordu. Bişey arıyodum burdan kaçabilcek bişey.  Yanımda ki içilmiş bira şişesine baktım. Bunu kırıp elimde ki halatı kesebilirdim. Hafif şişeyi çaresiz ellerimle kırdım. Küçük parçayı elime alıp halatı kesmeye başladım.İşe yarıyordu. İplerden tamamen kurtulduğumda minik kutu ve uzun boyum sayesin de minik cama eriştim . 

Ee tabi bide ince belimle camdan geçiçektim. Tam çıkıyordum ki paslı kapımın itilmesiyle oluşan gıcırtı beni irkitti.Arkamı döndüğümde tanımadığım bi adam öfkeli bi şekilde bana bakıyordu. Yşen kutu  yardımıyla yere indim. Takım elbiseli manyak bana doğru yürümeye başladı. 

Bir Mucize BeklemeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin