Art arda yazmaya çalışıyorum ama okuyucalarımın artaması dileğiyle ... :)))
Okulun bahçesine çıktım ve boş bir banka oturdum. Başımı iki elimin arasına aldım ve düşünmeye başladım . Yaz tatilinde Duru bana Mete'den bahsetmişti işte bizim sitede oturuyor falan ondan hoşlanıyorum vs şeyler mırıldanmıştı .
Bende geçici bi şeydir diye düşündüm ve merak etmedim. Ama bilseydim ... Metenin kim olduğunu bilseydim bunlar olur muydu ? bi an kafamı gökyüzüne kaldırdım ve derin bir nefes aldım ki Mete yanıma geldi daha meraba nasılsın faslına geçmeden Mete ye bi çırpıda her şeyi anlattım ve " Üzgünüm ama Duru benim en değerlim onu kaybetmeyi göze alamam " diye de ekledim .
Metd gerçekten şaşırmış duruyodu . Ama anlayışla karşıladı ki bu benim işimi kolaylaştırdı . "kendine iyi bak Mira" diyerek yanımdan uzaklaştı .
***
Eve geldiğimde direk kendimi yatağa attım . Sonra duşumu alıp yemek yedim odama çekildim annemlede işte öyle klasik şeyler konuştuk. Biraz ders çalışıcaktım tam o sırada da Duru yu arayıp konuşmak geldi içimden ama şu testi de çözeyim ararım diye mırıldandım
Sonra tam kitabı açtım ki içinden bi kağıt düştü kelimelerle doluydu şöyle bi göz gezdirdim en altta "Duru" yazıyodu ve heyecanla okumaya başladım .
"Mira bunu yazmak için çok düşündüm ama yazmak istedim . Mete olayını geçtim ama öğrendiğime göre sara'yla eskiden çok yakın arkadaşmışsınız peki bana neden söylemedin ? Bilmiyorum Mira belkide hayatında artık yerim yoktur . Sensiz olduğumda hep bi derin boşluğa düşerdim ama artık düşmüyorum çünkü Sara var bilmiyorum ama senin yerini dolduruyo . lütfen üzülme bu bi veda mektupu değil ! Belkide bi bi ... dönüm mektupu dur üzülmeni istemem kendine iyi bak canım arkadaşım... "
"Duru"
Kağıda göğsüme bastırdım ve hıçkırıklarla ağlamaya başladım . O yoktu artık yanımda en değerlim yoktu ! herşeyim dediğim tek kişi yoktu! başımı yastığa gömüp uyuya kalmışım
Sabah uyandığımda saat 9.30 du yine o "Hİİİİ?!!" sesi çıktı ders bi saat önce başlmıştı bile yetişmem imkansızdı !!
Oysa ki Duruya söylicek çok şeyim vardı ...
