Play song for more feels~
🎶 Stuck- Darren Espanto
Hugotionary
'Wait'
This word may mean two things....
Something good might come in return
Or Someone might never comeback and return....
____________________________________
MARCH 03, 2016
4:30 p.m
Aliscea~
Walang klase ngayon pero may trabaho ako bilang yaya ng kapatid kong si Luke at manunulat na di binabayaran. -_-
Too be honest, hindi ko alam kung anong dapat ko maramdaman. Matapos kong aminin sakanya ang feelings na matagal ko nang itinatago, saka pa siya lalayo. Ganito pala mag mahal? Nakakagagang nakakatanga. Sa una, handa kang umasa dahil masaya, pero sa katagal tagalan, marerealize mo nalang na nasasaktan ka na pala.
"Sy, this school opening, I want you to submit an article of any sort to the school's newspaper administration. Matagal ka nang hindi nagsusulat. Kahit poem man lang. Matagal ka ng di nag-uupdate. Namimiss ka na ng mga readers mo." ani ni Ms. Rachelle, ang head organizer ng Newspaper team ng F.H.
"Ayy hala. May fans pala ako, miss? 😂" Pabiro kong sagot.
Di naman kasi talaga ako peymus. Sila Miss Rachelle at ang mga kaibigan ko lang ang nakakaalam ng talent ko. Parang anonymous writer, kumbaga. Palibhasa, lagi kasi nila akong nakikitang nagwawalis sa classroom o kaya naglalaba lang ng mga basahan. Di nila inaasahang ako pala yung author ng karamihan sa mga
articles na nababasa nila sa school paper.
Taray ko naman 😂 Fully dedicated student working as part time janitress ng classroom. Sumaside line pang writer. 😂
"Che. Wag kang magmalaki diyan, ilang taon ka ng di nagparamdam. Susugurin ka na ng mga yan. Sige na, may klase pa ako. Basta tapusin mo yang article mo." Batid niya, matapos ay namaalam para makapag turo sa sunod niyang klase.
Tumango ako at nagsimula ng maglakad. Ang sama ng pakiramdam ko ngayon. Makapag pahangin nga.
Lumabas ako ng campus, pumasok sa court field at tumambay muna saglit sa may bench, malapit sa Taekwondo area kung saan nagsasanay ang nakakabatang kapatid kong si Luke.
Nagp-practice sila ngayon. Hindi naman siguro ako makakagambala. Magsusulat lang ako ng poem dito,
kung saan nag simula ang lahat.
Hinalungkat ko na yung pulang EXO bag ko para maghanap ng bakanteng papel. Hinagap ko na din yung Frixion pen na sinuksok ko sa gilirang bulsa. Ang sakit lang isipin, kanikanina lang sila nag saya, samantalang ako, andito. Nagaantay sa wala. Nagluluksa. Parang feelings lang namin. It was never mutual.
Grumaduate na siya. Aalis na siya. Di ko na siya ulit makikita.
At dito ko nalang hinugot yung inspirasiyon sa pagsusulat.
A poem of confusion. Of letting go or holding on.
"Young as I was, curious of this certain feeling...
They say that it's when your heart turns deceiving...
And I asked them then,
"What is the purpose of loving?
When all the ones you've loved,
each one of them starts leaving..."
It's fleeting as they say,
May feel constant at first
But would soon fade away,
Once 'lust' has quenched its thirst...
