Kaya pala

1 0 0
                                    

Pat Pat POV (Boy)

"oo, simula nung araw na yun ....."

*FLASHBACK*

My parents died dahil sa isang aksidente at yung araw na yun BIRTHDAY ko.

At para din sa Birthday kong yun kakanta ako para kila Mom at Dad kaso hindi sila nakadating kaya sinabi ko sa sarili ko, hinding hindi ako kakanta hangga't wala sila mom at dad kaya pagkatapos ng araw na yun hindi na ako kumanta.

One Night, habang naiyak ako nakarinig ng napaka gandang boses ..

"Let me be the one to break it up
So you won't have to make excuses
We don't need to find a set up where
Someone wins and someone loses"

Nagmumula ito sa kabilang bahay na katabi namin.

"We just have to say our love was true
But has now become a lie
So I'm tellin' you I love you one last time
And goodbye"

Sa sobrang ganda ng boses na yun, pinakinggan ko lang yun hanggang sa matapos ang kinakanta niya. Hindi ko sila makita dahil may naka harang na kurtina ang kwarto nila.

"Cha, i'm done."

Cha ? ^_____^

Hinintay ko kung may susunod pa =))

5 mins. 5 hrs.
5 days.
5 years.

Ang nakalipas . Joke !

WALANG SUMUNOD =(((

"I heard your story. Tungkol sa nangyari, sa mom at dad mo. Condolence bata. Sorry din masyado akong chismosa. Schoolmate kita, I heard na ayaw mo nang kumanta? Ano ka ba, continue mo dapat yan! masaya kumanta, madadaan mo ang nararamdaman mo sa pagkanta, at sigurado ako magiging masaya at proud sayo ang mga magulang mo pag pinagpatuloy mo yan. Kaya sana marinig ko na ulit ang boses mo. GO IDOL ! GO GO"

Nagulat ako sa sinabi ng bata, ang haba ng Speech niya grabe ! Haha . Jk.

But masaya ako dahil tinulungan nya akong marealize ang lahat .

Pati naka MICROPHONE siya, kaya naririnig ko yun. XD

My Long Lost Voice .Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon