Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που για δεύτερη συνεχόμενη χρόνια θα έπαιρνα μέρος στην ομάδα του θεάτρου!
Η αλήθεια είναι πως η περσινή παράσταση βγήκε καταπληκτική και ακούσαμε πολύ καλές κριτικές. Άρα γιατί να μη συμβεί το ίδιο και φέτος;
Έτρεχα στον διάδρομο σαν το χαζό με προορισμό την αίθουσα της μουσικής.Είχα αργήσει αφού η ηλίθια καθηγήτρια των αρχαίων μας δεν με άφηνε να φύγω πιο νωρίς...
Μα καλά ποιος φυσιολογική καθηγήτρια κάνει μάθημα την πρώτη μέρα του σχολείου;Σωστά! Η δικιά μας...
Κατέβηκα γρήγορα τα σκαλιά και βρέθηκα μπροστά από την πόρτα της τάξης. Χτύπησα διστακτικά κα άνοιξα την ξύλινη πόρτα.
"Καλώς τη να!"άκουσα την κυρία Μαρία,την θεατρολογο, να λέει.
"Εμ..Γεια σας...Συγγνώμη για την καθυστέρηση"απάντησα
"Δε πειράζει καθισε"με παρότρυνε και εγνεψα
Κάθισα δίπλα σε κάτι γνωστά μου κορίτσια που είχαν ίδια ηλικία με μένα αλλά ήταν σε διαφορετικό τμήμα.
Καθώς η καθηγήτρια μιλούσε για το ποσό ωραία βγήκε η περσινή παράσταση παρατήρησα τα καινούρια παιδιά που είχαν γραφτεί στην ομάδα. Τα μάτια μου έκαναν τον γύρο της αίθουσας όταν συναντήθηκαν με ένα ζευγάρι καστανά που έλαμπαν λόγω της αντανάκλασης του ήλιου που εισέβαλε από το παράθυρο. Την πολύ ενδιαφέρουσα θέα διακοψε η καθηγήτρια αφού πέρασε από μπροστά μου.
"Το έργο που σκέφτηκα να σκηνοθέτησω φέτος είναι δύσκολο αλλά αν συνεργαστούμε σαν μια ομάδα να είστε σίγουροι πως το αποτέλεσμα θα είναι παρόμοιο με το περσινο"είπε χαμογελαστά
"Οι παλιοί θέλω να αρχίσουν να γνωρίζονται με τους καινούριους όσο το δυνατόν πιο γρηγορα" συνέχισε μοιράζοντας τα σενάρια
Κοίταξα το εξωφυλλο :"Βυσσινόκηπος". Τι σόι τιτλος είναι αυτος;
"Λοιπόν το φετινό σενάριο και σκηνοθεσία είναι πιο πολυπλοκα άρα θα χρειαστεί πολύ δουλειά. Γι αυτό προτείνω να αρχίσουμε αμέσως" είπε και άρχισε να λέει σε κάθε παιδί ποιον ρόλο θα υποδυθεί.
"Ερμιονη"σήκωσα στιγμιαια το κεφάλι μου στο άκουσμα το όνομα μου, ναι το είχα αυτό...κοιτάω συνέχεια κάτω χωρίς λόγο, "θα είσαι η Άνια. Ανοιξε το σεναριο στην σελιδα 30 και αρχισε να να μελετάς το προσωπο"
Έκανα ότι μου είπε ενώ εκείνη συνέχιζε να μιλάει.
"Αχιλλέα θα υποδηθεις τον Τροφιμωβ άνοιξε το σεναριο στην σελιδα 30"
Μου κάνετε πλάκα ετσι;;
Η σκηνή που παίζω εγώ έχει γραμμένο το όνομα αυτό!Δηλαδή θα κάνω σκηνή με αγόρι;;; Πωωω γιατι;;; σκεφτηκα καθως ακουσα το αντρικό όνομα και οι κόρες μου κατευθύνθηκαν κατευθείαν στην λέξη.
Σήκωσα τα ματια μου να δω ποιος είναι αυτος ο περιβόητος Αχιλλέας που θα είχε την τιμή να παιξει μαζι μου.
Αλλά που να τον βρεις; Τόσα αγόρια ο καθένας θα μπορούσε να ήταν ο Αχιλλέας...Στην έρευνα μου βοήθησε η καθηγήτρια.
"Ερμιόνη, Αχιλλέα, νομίζω πως θα αρχίσω από εσάς. Σηκωθειτε."
διέταξε και αμέσως το έκανα.Ε λοιπόν νομίζω πως ήρθε η σειρά μου να παιξει η μοίρα μαζι μου. Γιατί το αγόρι με τα κάστανα ματια που έλαμπαν βρισκόταν ακριβώς μπροστά μου και ονομαζόταν Αχιλλέας.
Κατάλαβα αμέσως πως αυτή η χρόνια δε θα είναι και η καλύτερη...το γνώριζα αλλά δε μπορούσα να κάνω κάτι.
Σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς τον Αχιλλέα που είχε ήδη σηκωθεί και με περίμενε.
Μα καλά τι ανυπομονησία και αυτη;;
YOU ARE READING
ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ...
Teen Fiction"Γιατί με ντρέπεσαι;" "Πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος για να ντρέπεται κάποιος;" "Από όσο ξέρω ναι" "Τον δικό μου μάλλον δεν θα τον μάθεις" "Μην είσαι τόσο σιγουρη μικρή" Και κλείνοντας το μάτι παιχνιδιάρικα χάθηκε στο τέλος του διαδρόμου...