Final Marriage

Chapter 14 Continuation

(Author's Note: Pasensya na po kung nabitin kayo, busy lang po talaga ako sa pag-aaral. In this chapter, there'll be a big surprise. Mamaya ko nalang ito iu-update ulit, time na eh. Hihi sml.)

Tumayo si Jay at lumuhod sa aking harapan. Siguro mag tie lang ng kanyang shoelace, pero hindi pala. May kinuha siyang box sa kaniyang bulsa "pocket". Hindi niya pa ito binuksan, hindi ko alam kung ano talaga iyon.

"Lily, sa unang araw kitang nakita ay napasabi ako sa sarili ko na ikaw na ang mapapangasawa ko, at makakasama habang buhay. Ikaw ang pinakamagandang babae na nakilala ko since birth. I want you and need you to be a part of my life, I love you to death. The only women I need is you. You're enough and you are my everything. To the most amazing, childish, cute, gorgeous little girl who stole my heart, will you marry me?" - paiyak niyang sabi.

Nag loading yung utak ko dahil andaming tao na nakikita kami. Blank space utak ko. Naiyak nalang ako "tears of joy". Tinakpan ko yung bibig ko kasi for sure, nganga na ako. Hindi ko na pinigilan feelings ko kaya "YES" ang sagot ko. Kaya, sinuot na namin yung promise ring na magpapakasal kami after I graduate, which is months from now. Work muna, bago kasal for stable financial at alam niya na yun.

"I LOVE YOU SO SO SO SO SO MUCH QUEEN LILY!" - he cried.

"Don't cry, hindi bagay. I love you too King Jay." - Hugged him tight as if there's no tomorrow.

Lumabas na kami at hinatid na niya ako sa school. Pagkalabas ko sa kotse ay nakita ko sina Hellen, kaya tinawag ko mga pangalan nila.

"Ano yang ring na suot mo? Ang ganda naman ah." - Tanong ni Alexis while pointing out my ring.

"Hmm. Ba't may crown? Engaged ka na?!"- Hellen exaggerated causing other students to hear it.

"Promise ring. To correct you, yes I am already engaged to Jay." - I proudly say.

Their faces were priceless, jaws dropped on the floor, wide and narrowed eyes, shocked faces, but it turned out so ironic. Instead of crying, they were very happy knowing that I found and met the right person. They hugged me tight and greeted Jay who's just at my back. They even congratulate us for a successful engagement day. Haha!

.

Kakapasok lang namin sa classroom ay agad na nila akong kinukulit about the wedding day.

Classroom's POV:

"Ano na? Kelan ang kasalan?" - patawang sabi ni Alexis.

"Oo nga! Kelan? Pwede na nga mamaya eh. Haha!' - Hellen immediately inserted and was cut off by me saying

"Uy! Wag naman ganun. Haha! Alam naman niya na after pa sa school. Soon pa yun at tsaka, promise ring lang ito. Meaning, he promised me to marry me. Wag niyo nga ako ipataranta. Haha" - sabi ko.

"Hmm. Nga pala, confirmed na ba yung puputa kayong dalawa sa states? Pa'no na kami, Lily?" - tanong ni Alexis na mukhang naiiyak.

"Hmm. Siguro. Ewan, pero kung sakaling "oo". Walang magbabago sa friendship natin ah?" - sabi ko.

Hindi na namin panagpatuloy ang mga kwentuhan namin dahil pumasok na ang prof namin. Habang nagtuturo ang prof. namin ay nakita ko si Alex na nakatingin sa kamay ko. Hindi ko na siya pinansin dahil alam kong isa lang siyang distraction. Tinawag ang attention ni Alex at pinatayo siya nang prof. namin kaya ako, nag focus na sa pisara namin. Baka ako yung matatawag nito ngayon kung hindi ako makikinig.