You don't love me... •LS mpreg•

30

De bel gaat. Harry staat op en loopt naar de voordeur. Lui blijf ik op de bank zitten. Ik hoor dat Harry en Niall even praten voor ze hierheen lopen. Niall komt de kamer binnen, gevolgd door Harry, en slaat zijn armen om me heen. "Hay Ni," mompel ik terwijl ik hem knuffel. Niall legt zijn hoofd in mijn nek. Ik merk dat hij bijna moet huilen. "Ni, is alles oké?" Hij knikt, maar kijkt me niet aan. Ik leun weg uit zijn knuffel en zorg dat hij me aankijkt. "En nu eerlijk?" Niall zucht. "Ik ben gewoon blij dat ik je weer zie. Ik heb gehoord van Harry wat er gebeurd is en ik ben blij dat je nu weer oké bent," zegt Niall. Hij heeft tranen in zijn ogen. Ik knuffel hem stevig. "Alles is goed, Ni. Ik ben veilig, Zayn stopt met dit gedoe." Harry die zich eerst buiten het gesprek hield, komt nu naar ons toe lopen. Hij komt bij ons zitten. "En nu zijn we wel serieus genoeg geweest. Wie doet er mee truth or dare?"

-----

"Lou? Truth or dare?" Niall grijnst naar me. Oh god, dit wordt hoe dan ook gênant. "Truth?" Het klinkt meer als een vraag. Niall grijnst. "Ben je nog maagd?" Meteen nadat hij de vraag heeft gesteld, bedenkt hij zich wat hij eigenlijk vraagt. "God, sorry. Ik was het even vergeten. Het spijt me Lou." Ratelt hij. Ik glimlach zwak. "Het is oké, Ni. Maar ik ben moe. Wie gaat er mee slapen?" Harry en Niall stemmen in en we gaan op de luchtbedden liggen die we beneden hebben gezet. "Welterusten guys." Mompel ik. En dan val ik in slaap.

Als ik de volgende ochtend wakker word, is het nog vroeg. Toch ben ik niet meer moe. Het is kwart over 7. Te vroeg om wakker te zijn in het weekend. Ik merk dat ik niet meer kan slapen, dus besluit ik op te staan. Ik sta op en loop een rondje door de kamer, niet wetend wat ik kan doen. Ik verveel me echt dood. Ineens valt mijn blik op een bruin boekje. Het lijkt een soort dagboek? Nieuwsgierig loop ik erheen en pak het op. Ik open het boekje en bekijk de eerste pagina.

Harry Styles
Don't touch this booklet.
Ps Louis, als jij dit vindt, je mag het lezen als je wilt...

Ik ben nu wel heel nieuwsgierig. Harry leek me niet het type om een dagboek te schrijven. Ik had verwacht dat hij gewoon erover praatte in plaats van zijn gevoelens te uiten op papier. Ik blader naar de volgende pagina.

19 november 2013

Hier zit ik dan. Ik had nooit gedacht dat ik het ooit nog eens nodig zou hebben om mijn gevoelens op te schrijven in een dagboek. Maar nu kan ik niet anders. Vandaag is het gene gebeurd, waarvan ik hoopte dat ik het nooit zou meemaken. Ik ben Louis kwijt. Niet voor even, maar voor altijd... Vandaag heeft hij zelfmoord gepleegd.

Ik was hier zo bang voor. Ik was bang dat hij een tweede poging zou doen. En nu heeft hij die gedaan. En deze poging lukte wel. Terwijl ik dit schrijf lig ik in bed, te huilen. Ik doe de hele dag al niks anders. Ik wil niks anders doen. Zonder Louis heeft het geen zin. Zonder Louis heeft mijn leven geen zin meer. Zou hij weten hoe ik me nu voel? Zou hij vanaf de hemel op me neer kijken? Zou hij me vanaf boven beschermen, als een soort beschermengel? Ik weet het niet. Waarschijnlijk zal ik het ook nooit te weten komen. Maar één ding weet ik zeker. Ik mis hem. Ik mis Louis zo erg... En ik weet niet of ik dit leven zonder hem lang vol ga houden...

xH

Haayy. Weer een nieuw deeltje :) ik had niet echt veel inspiratie, dus heel lang is het niet. In ieder geval. Zelfde zinnetje als altijd. Hope you like it xx :) Trouwens, als er nog dingen zijn waar je graag over leest en die je misschien wel in dit boek wil hebben, tell me. Advies of tips zijn altijd welkom. Ik ga nu maar eens proberen te slapen... Bye xxx