Aynaların Dili

.

Aynalar neyi yansıtırsan sana onu gösterirlerdi. Gülümsersen sana gülümser ona somurtursan sana aynı şekilde karşılık verirdi.

"İnsanlar da böyle değil mi?"diye sordu adam,griye dönük gözlerini aynaya sabitleyip kafasını yana doğru yatırırken.

"Hayır değil diye cevapladı olumsuz bir sesle. Parmakları yavaşça yüzüne gidip çenesine aldığı darbeden hafif moraran yerin üzerinde yavaşça dolaştı "

Sen onlara iyi davransan bile onlar sana bunun karşılığında kötü davranırlar.

Üzerinde ki ceketi yavaşça çıkarıp kan bulaşmış olan tişörtünden de kurtuldu ve bir poşet bulup onları çöpe yolladı. Gözleri aynanın yanına bıraktığı silah ve ucunda kan izleri olan bıçağa kaydı. Büyük ve aynı zamanda bir insanın boğazını sıkıp öldürebilecek kadar güçlü olan parmakları arasına kuru bi bez.
Gözleri tekrar aynaya döndüğünde ona gülümseyen bir kendiyle karşılaşmıştı. Gülümsemesi tıpkı bir çocuğun açlıktan ölmüş vücudu kadar soğuktu. Gülümsemesi şiddete maruz kalan bir kadının gözyaşı kadar kinliydi. Gülümsemesi, hak etmediği parayı kazanıp sonra da o parayı göz boyamak için bir yardım kurumuna veren adam kadar adiceydi. Gülümsemesi, tecavüzden kaçamayan,kendini savunamayan bir kızın ki kadar saçmaydı.

Saçmaydı çünkü o asla gülümsemezdi. Aynada gördüğü onu yanıltıyordu.

"Defol git " diye tısladı dişlerinin arasından aynadaki kendine.

Ellerini iki yana açıp bu sefer aynadaki gülen kendine çarpık bir sırıtış attı.

"Ben bir deliyim biliyorsun".
Değildi. O sadece bir katildi ama bunu kimse bilmiyordu.

"Hayatin olayı bu" diye mırıldandı karşındaki kendine." Seni deli sanacaklar ama sen katil olacaksın. Seni mazlum sanacaklar ama sen zalim olacaksın...