Yine her şey aynı. Sapsade bir gün. Bir anda sanki bir şey patlamıştı. Herkes bir o tarafa bir bu tarafa kaçışıyordu. Ama kimse bu sesin ne olduğunu bilmiyordu. Maria çok telaşlanmıştı. Çığlık çığlığa bağırıyordu. Ve bir patlama daha, insanlar artık oldukları yerden başka bir yere gidemiyor oldukları yerde eğilmekten başka bir şey yapamıyordu. Polisler bu sesin nereden geldiğini anlamaya çalışıyor, bu sesin bir bombadan ibaret olduğu unu zannediyordu. Maria bayılmıştı. İnsanlar telaşından Maria'yı farketmiyordu bile. Maria birden değişik şeyler görmeye başlamıştı. Ve bir bomba daha, Maria Dünya'nın dışına doğru sıçramıştı. Dengesini bir türlü sağlayamıyordu. Zordu Maria için her şey zordu. Halbuki alışveriş yapmak için dışarı çıkmıştı. Bu olacaklar Maria'nın aklının ucundan bile geçmezdi. İlk defa böyle bir şeye ratgelmişti. Gözünü açamıyordu. Bir yere çakılmış gibiydi. Yavaş yavaş kalkmaya başladı. Gözkapakları büzüşmüştü. Yavaş yavaş açmaya başladı, gözkapaklarını. Açtığında çok değişik bir yere düşmüştü. Bir tane insan bile yoktu, sadece kendisi vardı. Bitmez tükenmez bir korku, telaş, ve kalp çarpıntısı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızlara Yolculuk
Science FictionBu daha yazacağım ilk kitabım.Biraz acemi olabilirim ama sizin desteklerinizle ve sizin yorumlarınızla eksiklerini tamamlamaya ve daha bilinçli yazmaya çalışacağım.Ben bu kitabı yazarken lütfen desteklerinizi eksik etmeyin.İYİ OKUMALAR!
