Ve bir gün sonra. Dünden kalma krakerini yedi. Doymuştu. Çünkü midesi küçülmüştü bu da bir avantajdı, aslında. Midesi küçüldüğü için çabucak doyabilirdi. Ektiği patateslere baktı çiçek açmıştı, ama ne zaman patates olacaktı, bu biraz uzun sürecekti galiba. Çok susamıştı fazla dayanamıyacaktı. Tüpten biraz su içti. İçi rahatlamıştı. Derin bir nefes aldı.
Ve üç gün sonra...
Patatesler olmuştu. Makinelere baktı, patatesleri pişirmeliydi, ama nasıl? Küçük bir fırın gördü. Patatesleri toplayıp fırının içine dizmeye başladı.
Ve fırını ayarladı. Annesi öğretmişti ona fırını ayarlamayı. Gözyaşlarına hakim olamadı. Aklından ailesini bir türlü çıkaramiyordu. Ayağı kalktı ve işini kafasını vermeye çalıştı.
İki saat sonra...
Patatesler pişmişti. Biraz soğumasını bekledi. Kabuğunu soyup yavaş yavaş yemeye başladı. Artık içi rahattı yiyecek yemeği vardı ama bu kaç gün yetecektir ki ona?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yıldızlara Yolculuk
Science FictionBu daha yazacağım ilk kitabım.Biraz acemi olabilirim ama sizin desteklerinizle ve sizin yorumlarınızla eksiklerini tamamlamaya ve daha bilinçli yazmaya çalışacağım.Ben bu kitabı yazarken lütfen desteklerinizi eksik etmeyin.İYİ OKUMALAR!
