LOVE UPSIDE DOWN ♥

Chapter 11

Chapter 11

lunch time na at wala akong balak kumain, kasi naiwan ko ang wallet ko sa bahay. kakamadali kasing pumasok kaya ayon.. wala tuloy akong pangkain.. ayoko naman magpalibre sa tatlo, nakakahiya kasi.. nagpaiwan na lang ako sa room, itutulog ko nalang to para mawala. pag kaalis nilang tatlo ay umub-ob na lang ako. . . . . . . .

.

.

.

“thank you for finding me.. even though you don’t have clue where am I” he said that while hugging me. tapos inalis niya yung pagkakayakap sakin at tumitig sa mata ko.. unti unting lumapit ang mukha niya sa mukha ko. hanggang sa malapit na rin dumampi ang labi nya sa labi ko. . . . . . ayan na . . . . . . malapit na . . . . .  aya--------

“fin” biglang naging black ang buong paligid ko . . siya na lang ang nakikita ko. nakikita kong unti unti na siyang lumalayo sakin..

“WAG !” bigla akong napatayo sa kinauupuan ko at nakataas pa ang kamay ko..

“bad dreams hah?” I heard a grin.. lumingon ako sa tabi kong upuan.. O_O oh my  . . . . “oh. anong nagyari sayo?”

“hindi ka nawala . . . “ I caressed his face.. I’m so happy.. akala ko kasi iniwan na niya ako.. akala ko nawala talaga siya.. panaginip lang pala..

“hah? what are you talking about.?. haha”

“w-wala” gosh.. ano bang pinagsasabi ko? nakakahiya >///<

“really?” then he smirked. arghh. nakakainis!

“oo ! bakit ka ba nandito?”

“don’t shout slave.. I’m your master, remember?” whatever.. hehe.. “anyway, here !” may inabot sya sakin.. pagtingin ko pagkain pala.. hmm.?.

“para saan naman to?”

“para sayo yan.. hindi ka kasi bumaba kaya dinalhan na kita ng pagkain”ehh?? talaga ♥_♥.. ang bait niya talaga minsan.. hehe..

“hindi ako gutom” whaaaah.. kailangan ko kasing i-save ang kahihiyan ko T_T .. pero gutom na gutom na talaga ako..

“sus.. wag ka nang mahiya.. sinabi sakin ng mga kaibigan mo na wala kang pera kaya hindi ka makakain” WHAAAAAAAAAAAT !!?!  sinabi nila yun ?!! lagot talaga ang tatlong yun sakin mamaya.. “kaya kainin mo na yan bago pa magbago ang isip ko..” masakit man sa loob ko pero kinuha ko na ang pagkain.. sobrang gutom na ako.. wag nang magpakipot.....

“good.. ^_^”—wayne.. umalis siya nung kumakain na ako.. siguro akala niya mahihiya ako sa harap niyang kumain.. mabuti naman at alam niya.. hahaha..

Ang sarap naman nito.. or baka dahil sa gutom kaya masarap.. :) hehe.. naubos ko na yung pagkain nang dumating ulit si wayne na may dalang juice..