Chapter 3

0 0 0
                                    

*flashback*

"Hey! Can I set beside you? Im waiting for my Mommy" sabi ko sa batang lalaki na nagbabasa ng libro.

"No. You didn't see it? Im studying"

"Makikitabi lang, ang sungit naman"

"What did you say?" sabi niya tska tinigil ang pagbabasa

"Uhm nothing. I said your cute"

"Ha.ha.ha your funny" walang gana niyang sagot

"Hey Im telling the thruth."sabi ko sa kanya

"Shuu. Umalis ka dito. Wag ka dito mag antay sa mommy mo dun ka sa kabila"

"But I like here"

"You know what you are so stubborn" O-ohw parang naiinis na si Mr. Sungit. Hahaha

"Chinith Baby, come here" tawag ni mommy sakin. She's here na pala para sunduin ako.

"Uhm. My mommy is here nah. Bye Mr. Sungit" sabi ko sa kanya sabay takbo patungo kay mommy.

"What did you just call me?"

"Nothing" sigaw ko sa kanya

--

"Mommy nawawala si Taffy, huhuhu"

"Stop crying baby ok? Hahanapin natin ang dog mo." Pagpapatahan ni mommy sakin
 
"Really?" Sabi ko

"Yes Baby" sabi rin ni daddy sakin. I really loved my parents and they loved me too. Im the only child nila at palagi silang nandyan para sakin .

Nagsimula na kaming maghanap kay taffy. Nagpatulong din kami sa Mga guard,driver at sa yaya namin sa paghahanap.

"Taffy where are you na ba" bulong ko sa aking sarili. Iba kami ni yaya Linda sa paghahanap, kami ang magkasama ngayon.

Nangnagtanong si yaya Linda sa isang kapitbahay namin ay humiwalay ako sa kanya. I didn't noticed na nandito na pala ako malapit sa playground ng aming subdivision.

"Come here boy" dining ko sa isang boses. I think that voice is familiar. Agad kong sinundan kong kaninong mayari ng boses na  iyon.

And then I saw him again playing with my puppy.

"Hey! Thats my dog!" Sigaw ko sa kanya at napalingon siya dahil nagulat ko ata.

"Come here Taffy" lumapit naman ang aking aso and its obvious that his happy to see me. I really miss this dog super.
Tiningnan ko naman yong boy at I think his confused.

"Is that your dog?" Tanong niya

"Yes" sabi ko sa kanya sabay lagay ng chain kay taffy.

"Really? His really adorable" Amazed niyang sabi.

"Uh huh. I keep on finding him nasa iyo pala"

"I was playing in here and bigla nlang syang lumapit sakin kanina"

"Ohw. Thank you"

"For what?"

"For caring my dog when Im not around"

"Ohw. Your welcome" sabi niya sabay ngiti"

"Your the boy yesterday right? Remember me?"

"Yes I am. Uhh Im sorry for being rude to you. Im not in the mood that time." Sabi niya

"It's okay" nag smile ako sa kanya

"Friends?" Sabi niya

"Friends" at nag pinky swear kaming dalawa


And that boy was XIAN MONTECIARA.

Because I Love YouWhere stories live. Discover now