Umudunu Kaybetme

İlk Gün

Gece

Arabadan indik ve Mert Abiye el salladık .Nehir ile kol kola girdik ve okulun bahçesinde ilerlemeye başladık .Kardeşcağzım ile günün dedikodularını ,(pardon biz dedikodu yapmayı sevmeyiz doğruları konuşuruz ) yaparken biri ayağıma bastı .Kim olduğunu tahmin edebiliyordum .Tabi ki de Berkay ! '' Ooo kanka yeni ayakkabı mı aldın ?'' dedi ,ayağıma basmayı sürdürürken .Bu çocuğu neyle besliyolardı acaba diye düşünmekten kendimi alamadım .Nehir Berkay'a doğru ilerleyince Berkay geri adım attı .Birileri bu çocuğa ayakkabımı yeni almadığı söylemeliydi .Ayrıca aferin beni kardeşime be nasıl koruyo beni . ''Berkaycım ,canım kankam , sanada günaydın bu bir ,bu ayakkabı yeni değil bu iki ,teşekkürler bende iyiyim bu üç ,neden ,hergün ben kurban olarak seçiliyorum bu dört ,bir daha dayak yememelisin bu beş ,derse geç kalıcaz bu altı ... '' diye sıralarkenBerkay sırıtıyordu . '' Daha fazla sayardım ama üşeniyorum .'' diye ekledim .Sonra grubun geri kalan iki kişisi de geldi ve mütüşlü kankalar grubumuz tamamlandı .Ateş ve Poyraz günaydın derken bende Berkay'a onların günaydın dediğini onları örnek alması gerektiğini söyleyerek onun koluna girip ona nutuk çektim .Bunları konuşurken yürüyorduk ve sınıfın önüne kadar gelmiştik .Aynı sınıftaydık ve arkalı önlü oturuyorduk .Dersler eğlenceli geçiyordu .Nehir dersin ne olduğunu sordu .Matematik dedim .Yüzünü buruşturup okulun il günü ve ilk dersi matematik olur mu , diye söylenmeye başladı .Matematik dersi iyiydi hoştu da beynim yanıyordu bazen .''Gazamız mübarek olsun mübarek din kardeşlerim .''dedi Berkay arkasını dönerek .Hepimiz başımız ile onayladık dediğini .Sonra içeriye kırk-kırk beş yaşlarında bir adam girdi .Hepimiz ayağa kalktık ve öğretmen selam verip oturmamızı söyledi .Kendini tanıtmadan önce sınıfı göden geçirdi .Poyraz kısık bir sesle '' Bu hocaya takma ismi ben takacağım .'' dedi ve öğretmeni süzdü .Öğretmen sessiz sakin birine benziyordu ,benziyordu değil bayağı öyleydi .Poyraz düşünür gibi yaptı ve ''Buldum!'' dedi .Sırıtarak '' Kılıbık Necati '' dedi .Bizim grup kıkırdamaya başladı .Gülmemek için kendimizi ne kadar sıktıysak kızarmaya başladık .Ama bu işte artık profesyonelleşmiştik .Gülmedik ama biz kıkırdayınca öğretmen yanımıza geldi ve Ateş'in omzuna elini koyup '' Neye gülüyorsunuz gençler ? '' dedi .Klişe öğretmen sorusuydu artık bu soru .Ateş de öğretmene soruya soruyla cevap vererek '' Kendinizi tanıtmayacak mısınız ?'' diye sordu. '' Haklısın genç adam . ''dedi öğretmen ve kendini tanıtmak üzere tahtanın önüne geçti .''Merhaba arkadaşlar ,benim adım Necati ve 19 yıldır öğretmenim.'' dedi .Bizim gözlerimiz Poyraza döndü ve kahkaha atmaya başladık . Poyraz ''Oha lan nasıl salladım . Proyum işte pro ,keşke bu sallamalarım sınavlarda da tutsa .'' dedi .Bizim gülmemiz ile tüm sınıf gözlerini bize dikmişti .E bende beş adet anıran insan görsem bende acaba bunlar deli mi , acaba bunların başına küçükken basketbol topu düştü mü diye düşünürdüm .Öğretmen tam bize birşey söylemek üzere ağzını açmıştı ki kapı çaldı ve içeriye nöbetçi öğrenci geldi .Nöbetçi öğrenci ile göz göze geldiğimizde sağol mübarek hayatımızı kurtardın deyip elimi kalbime götürüp eyvallah dedim .Öğretmen duymamıştı ama Ateş bana dönüp ''O ne lan mafya babası gibi nasıl kızsın sen ?'' dedi . Elimle bilmiyorum işareti yapıp gülümsedim .Nehir '' Allahtan nöbetçi kızmış ,zeki kardeşcağzım .''dedi .Başımla onayladım .