Love Will Lead You Back
(One Shot Story)
Sabi nila ang LOVE kaya ka daw iligaw.
Iligaw sa mga bagay na dapat ay para sayo talaga.
Pero gaano Kaman daw iligaw nito still sa huli.
LOVE WILL LEAD YOU BACK.
Lead you back to that person who is really meant for you…
I am Georgia Garcia and this is HOW LOVE LEAD ME BACK…
**
That was two years since I had an accident.
A car accident…
Two years of having amnesia.
Yes. I have an amnesia that time.
At first nahirapan ako,but as the time passed by nasanay nalang rin ako.
Ng mga panahon nayun hindi ko kilala ang sarili ko. Ni hindi ko nga alam kung sino ba talaga ako.
Tinatanggap ko lang kung anu man ang mga sinasabi nila.
At nung mga panahon narin nayun ay wala ng bago sa pagkakaroon ko ng amnesia except for ONE THING…
Ang mga panaginip ko noon.
Those dreams…
Those dreams that always make my heart beat so loud.
I always dream of a man with a blurred face.
I don’t know why, but every time that I dream of him I always feel happy.
I feel INLOVE…
I remember when I ask my Mom about those dreams. At tandang-tanda ko rin ang sagot nya.
**
“ Hija. Don’t think too much. Of course that man is Carlo. Remember he is your fiancé. “
**
That was the exact line that Mom told me.
Ewan ko pero kahit na anung pagpapaliwanag ang ibigay ni Mommy ay hindi ko parin maintindihan.
Sabi nya noon sa akin I really love Carlo bago pa daw ako maaksidente. Pero ewan ko,naguguluhan ako ng mga panahong yun.
Because I know that Carlo is not the man in my dreams.
I know and I can feel it…
Hanggang sa isang araw natagpuan ko nalang ang sarili ko na nararamdaman ang isang pamilyar na damdamin.
When I meet Harold, Carlo’s long lost half-brother.
I still remember the scene when I meet him…
**
“Georgia, this is Harold. Carlo’s long lost half-brother.” Pagpapakilala sa akin ni Tita Ana ang mama ni Carlo.
Nginitian ko sya pero ni hindi manlang nya ako ningitian.
Tinitigan nya lang ako sa mata na parang may ipinaparating na mensahe.
“Nice meeting you.” –saad ko.
Tinanguan nya lang ako at saka tinalikuran.
**
Ewan ko pero kahit na ganun ang inasta nya sa una naming pagkikita ay parang masaya ako.
Hindi ko alam kung bakit ganun ang nararamdaman ko ng mga araw na yun pero pakiramdam ko matagal ko na syang kilala.
