When the childish gets mad (COMPLETE)

Chapter 38

Andito ako ngayon sa bahay ni lola A wala pala siyang ibang kasama dito sa bahay niya bukod sa mga katulong at driver nila

Andito ako sa kwarto ko hayst nakakapanibago naman pero sa unang dating ko palang dito sa bahay niya lahat sila ang babakt sakin hihihi

Pero hindi ko padin maiwasan yung sakit na nararamdaman ko dahil hindi lang si xyro ang nanloko sakin dahil pati mga kaibigan ko ay nagawa din akong lokohin

Pinunasan ko ang luhang tumutulo sa mata ko hindi ko dapat iniiyakan ang mga yon hindi nila alam masamang magalit ang isang kagaya ko kahit childish ako at laging masayahin hindi hindi mo ko gugustuhing magalit

Simula sa araw na ito magbabago na ako pag sisisihan nilang hindi dapat ako niloko hindi ako mag hihigante sa kanila pero susubukan ko na silang kalimutan simula ngayon kahit sobrang sakit susubukan ko dahil kailangan hindi naman na nila ako kailangan lalo nat niloloko lang pala nila ako

Biglang may kumatok at pumasok sa kwarto ko kaya napalingon ako dun si lola a lang pala

"La baki po?" Tanong ko

"Iha umiiyak ka nanaman ba?" Sabi niya

"Po? Hindi na po nahigab lang po ako" pag dadahilan ko medyo namugto na pala agad yung mata ko

"Osige may sasabihin kasi ako sayo kaya nag punta ako dito sa kwarto mo" sabi niya

"Ano pa ba yon?" Tanong ko naman

"Aalis kasi ako at pupunta akong us gusto ko sanang sumama ka sakin para makapag move on kana din at tutulungan kita para mahanap ang parents mo" sabi niya napaisip naman ako okay lang naman sakin dahil gusto ko din munang mag pakalayo layo at tutulungan niya naman akong mahanap sila mommy

"Hmmm sige po gusto ko nga din po sanang mag paka layo layo" sabi ko

"Mabuti kung ganon sige iha gumayak kana ako na bahala sa mga gamit mo papunta don ayos na kasi lahat desisyon mo nalang ang hinihintay ko"

"Kelan po ba tayo aalis?"

"Bukas na ang flight natin so be ready maaga tayong aalis, sige iwan muna kita ipapaasikaso ko lang mga gamit mo mag pahinga kamuna" sabi niya at hinalikan ako sa noo nginitian ko lang siya hanggang sa makalabas na siya ng tuluyan

So bukas na pala ang simula ng pag babago ng aking buhay hayst you need to move on cy you need to forget them even if the pain is killing you slowly

Xyro's pov

Fuck! Bakit kailangan humantong sa ganito ang nangyari samin?! I'm such a stupid person shit!

Nag ring yung phone ko kaya sinagot ko yun hindi ko na tinignan pa kung sino yung tumatawag basta sinagot ko nalang

"Who's this?"

"Aww this is your girlfriend darling"

"What do you want?! Were over! It's over! Wala na ang pinakamamhal kong babae ano pang silbi ko sa pag ligtas ng mga magulang niya?!"

"Let's just say na kahit wala na siya bakit hindi mo nalang iligtas ang mga magulang niya para naman kahit wala na siya ay atleast nailigtas mo ang mga magulang niya"

Napaisip ako sa sinabi niya kahit wala na si cy ay hindi ko padin maalis sakin na ipag sa walang bahala nalang ang magulang niya parang alala nalang niya yun sakin

"Fine." Sabi ko lang at inend ko na ang tawag

Ang Blazing seven ay sobrang nag luluksa sa nangyari dahil harap harapan pa namin itong nakita sobrang nag sisisis ako kahit anong gawin ko ako padin ang may kasalanan

Wala na kaming nakuhang bangkay dahil ang sabi ng mga pulis ay sunog na sunog lahat ng parte ng sasakyan at malamang naging abo na daw ang katawan niya dahil sa pag sabog

Ilang linggo na ang nakakalipas simula ng nangyari yon at heto ako I'm wasted! Alak lang ang laging laman ng sikmura ko hindi din ako lumalabas ng kwartong ito at lagi pa akong umiiyak

I miss her laughs, i miss her smile, i miss her voice, i miss her lips, i miss her touch, i miss everything about her.

Too bad I can't see her anymore.

A/n

Awww so sad but don't worry basta subay bayan niyo lang to dadating din tayo sa gusto niyong mangyari

Pls vote and comment!!

-Ms.B