Normal lang ang pagtibok ng puso ko. Hindi mabilis, hindi mabagal.
Everything seems so simple and fine.
Not until you came into my life.
You changed my life.
You changed my perception.
You changed the way how my heart beats.
Ito ang araw noong una kitang nakita.
Noong araw na kinausap mo ako at tinanong kung okay lang ako.
I was in stiff position and my heart beats so damn fast.
Para itong mga kabayo na naguunahan at gustong kumawala sa dibdib ko.
Is this what they called "LOVE AT FIRST SIGHT"?
Lumipas ang mga araw hanggang sa nagkamabutihan tayo.
Patuloy itong tumitibok hanggang sa ikaw na ang tinitibok nito.
Pero.....
anong gagawin ko ngayong nalaman kong unti-unti na palang humihina ang tibok ng puso ko at alam kong balang araw, bigla nalang itong hihinto.
Bilang na ang araw ko, bilang na ang bawat minuto ng buhay ko.
Patuloy kaya kitang mamahalin kahit alam kong iiwan din kita at masasaktan?
o
mawawala nalang ba ako na parang bula para hindi ka na masaktan pa at makalimutan mo na ako agad?
