25

39 15 0
                                    

Petrus is druk bezig met bijschrijven van alle binnengekomen personen in het grote hemelboek. Ineens gaat de grote bel aan de hemelpoort. Hij gaat kijken. Niemand. Ach ja, kan gebeuren. Petrus gaat verder met schrijven.

Wéér gaat de grote bel aan de hemelpoort. En weer gaat hij kijken, Niemand, hoewel, ver van de poort achter een wolkje ziet hij nèt een glimp van een persoon verdwijnen. Belletje trek aan de hemelpoort? Het zal toch niet?! Petrus gaat weer verder met schrijven.

En wéér gaat de grote bel aan de hemelpoort. En uiteraard gaat hij kijken. Wéér niemand, hoewel, iets dichterbij deze keer, achter een wolkje niet zo heel ver van de hemelpoort ziet hi een persoon verdwijnen. Tja, gewoon weer verder gaan met schrijven dan maar.

En wéér gaat de grote bel aan de hemelpoort. Hij ziet iemand wegrennen vlakbij de poort. Nu denkt hij:
"Wacht even. Die krijg ik", en Petrus blijft bij de poort posten.
En ja hoor, weer diezelfde persoon. Petrus grijpt deze persoon maar deze wurmt zich los met de woorden:
"Laat me los, laat me los, ze zijn me aan het reanimeren!"

100 MoppenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu