I AM IN LOVE WITH MY TEACHER

Twelfth Lesson : Love supports one another...

Gaya ng sabi ko, hindi doon nagtatapos ang saya namin. Summer na kaya nagbakasyon kami kasama ang mga pamilya namin. Parang akala mo ikakasal na kaming dalawa.

 

Anyway, we had our summer vacation in Puerto Prinsesa, Palawan... May resthouse kasi si Dr. Imperial doon kaya we stayed there.

Sobrang saya namin at talagang hindi namin sinayang ang bawat oras at sandali na magkasama kami.

After that vacation, syempre BACK-TO-SCHOOL na naman at 4th year na ko! Haha!

Mayabang talaga ako, FIRST TIME EH! Haha. Syempre, hindi mawawala ang first day sickness ko kaya second day na ko pumasok. Gaya ng sabi ko sa chapter one, Tamad talaga ako.

Magsisimula na rin si Moo sa work niya sa St. Paul. Sa totoo lang medyo dehado ako sa desisyon niya. Malamang sa malamang, maraming magkakagusto sa kanya dun. May tiwala ako sa kanya pero wala akong tiwala sa mga demonyong aaligid sa kanya doon.

Eh kung ako nga eh, hindi ko ineexpect na magugustuhan ko siya eh, sila pa kaya? Hindi pwede yun! Dapat sunduin ko siya araw-araw!

One time, pumunta ako sa St. Paul para sunduin siya. Hindi nga ako nagkamali, marami ngang demonyo dito. Takte mas gwapo pa sa aken! Anong gagawin ko? Malayo palang si Tiff nakita na niya ako, lumapit siya sa akin at niyakap ako.

 

 

“Hi Moo! I miss you.”Wow, ganda naman ng salubong hehe.

“I miss you more. How are you?”Tanong ko.

 

 

“Great, so far. Kanina ka pa?” tanong niya.

 

 

“Hindi naman.”Sagot ko tas biglang may mga tumawag sa kanya na tatlong studyante.

“Miss Tiffany!”Sabay sabay na tawag ng tatlo.

 

 

Hoy, can’t you see? MAD BOYFRIEND HERE!

“Hi, Marcos, Miggy and Luke.”Bati niya.

Tignan mo to? Hoy nandito ako! Lumapit yung tatlo. Mga gwapo sila at mukhang mayayaman. Hindi ako nagsalita, medyo sumimangot nalang ako.

“Siya po ba yung asawa niyo?”Tanong nung isa. Ano daw?

“Sira, fiancé palang, di ba ma’am?”Sabat naman nung isa. HA?

“Bagay po kayo ma’am! Sige po mauna na kami. Ingat po kayo!”paalam nung isa pa tas sabay sabay na umalis ang tatlo.

Nagulat ako sa mga narinig ko. I was so speechless that time, I dunno why?

“Let’s go?”Yaya niya. Napansin niya ata na tumahimik ako. “Are you okay?”

 

“Oh, yes. Yes! Let’s go.”Lumakad na kami papuntang parking. May auto na kasi ako.

So ayun nga, nung nasa sasakyan na kami, Ngumiti siya. Bakit kaya?

 

 

“Moo, isn’t it cute? Bagay daw tayo.”Open niya.

Alam ko yun pero bakit ganon siya kasaya? Hindi ako sumagot at nagdrive nalang.

“Alam mo ba, ang pinakilala kita sa mga students ko at ang sabi ko, asawa na kita.” Dagdag niya. Lalo akong nagulat sa sinabi niya.

“Talaga?”I asked in surprise and she just nodded. “Kaya pala ganun sinabi nila kanina.”

 

“Nacurious kasi sila sayo eh so sabi ko susunduin mo ako ngayon kaya inabangan ka nila.”Paliwanag niya tas ngumiti siya at tumingin sa akin.

This girl is so amazing. She is worthy of my trust. Ako lang talaga tong… hay naku, simula ngayon, lahat ng magiging desisyon niya, susuportahan ko. Ganun din naman niya ako suportahan eh. Hindi ako dapat maging nosy boyfriend.

Mahal ko siya at lahat gagawin ko mapasaya lang siya.

 

Almost a year na rin kaming magkakilala ni Tiff.

Malapit na ulit matapos ang school year. Gagraduate na ako.

Masaya naman kami sa relasyon namin. Minsan nga lang nagkakatampuhan dahil sa maliit na bagay pero hindi ko hinahaayaang matapos ang araw ng hindi kami nagkakaayos.

January 07, 2013, anniversary na namin.

Syempre may mga bagay bagay sa buhay na hindi maiiwasan lalo na sa isang relasyon. We stayed in their house in Tagaytay that time, just the two of us.

I remember the the first time we went here together. It was just last year, actually.

So, as what I’ve said, in a relationship, you cannot resist intimacy at times. I am a boy, I have my own needs and that time, I don’t know… I have this urge that force me to ask her the unspeakable question. She said yes. I don’t know why she answered yes but all I know is that… we are both intimate that very moment.

For her, it’s no mistake. It’s her choice. Our choice so, whatever happens… we have to face it.

After a month, we celebrated our birthday again.

And finally, my graduation came. I am so excited, as well as her.

We really supported one another. We became stronger than ever. I hope it will last forever.

That intimacy doesn’t happen once. It was repeated again.