Behind Her Gloves

Chapter 1

FLAIRE ICE POV
     "NO,you are not going anywhere" arghh why cant he get it?! "Im tired!Dad please.Just once,let me do my happiness" i said while trying myself not to cry

This is impossible. Im already seventeen and already seventeen being a prisoner! Fuck it! "Still no Ice" i cant believe this is happening to me.Bat kasi ako pa? Bat ako pa ang napiling magkaganto? Bat ako pa ang ipinanganak na ganto

"D-dad p-please? Im begging.I just want to live a normal life like others do" i said while crying.

"Cant u get it huh?! Flaire you're not normal!!! You dont belong there! " Thats it. I cant take it anymore, tumakbo ako paakyat sa kwarto ko at nakasalubong si kuya Flame, nakita nyakong umiiyak kaya na pahinto sya sa paglalakad "hey baby, why are you crying?" he asked but i managed to remain myself silent.

Nang makapasok nako agad akong tumalon sa kama ko kasi feeling ko anytime babagsak ako. Bat palagi nilang ipinamumukha sakin na ganto ako? Na kakaiba ako? Bat ba palaging may humahadlang sa mga kagustuhan ko?!
Sawang sawa nako.Pagod na pagod nako!!

"Ice? Anak?" rinig kong katok ng tatay ko pero di ako sumagod.I just want to be alone. Im always alone by the way but this is the perfect moment to be alone.
Inakap ko ang teddy bear kong malaki at dun nalang iniyak lahat.Minsan naiisip ko ang laki pala talaga ng pakinabang ng mga teddy bear kagaya ni Flaime... yeah that my teddy bear's name.

Kasi kahit na mga laruan lang sila nakakagaan parin ng loob kasi sa kanila ko nilalabas lahat ng nararamdaman ko.

Biglang bumukas ang pinto at bumungad ang mukha ng kuya kong si Flame. He look at me worriedly, lumakad sya palapit sa akin at umupo sa kama ko "hey baby,kuya is always here okay?" he said as he cupped my face. Di ko alam pero i always act like a 3 year old kid lossing her lollipop when it comes to kuya

Sya lang din kasi nakakaunawa sakin, hinding hindi talaga sya nawawala ..

Lalo lang akong umiyak ng hawakan nya ang pisnge ko. Agad ko syang inakap ng mahigpit at sa dibdib nya ay ako ay umiyak "shhhh baby everything will be fine" and he ruffles my hair .

I hope so..
I hope so kuya...

"Kuya?abnormal ba ako?" sabi ko habang pinipilit na wag mautal.
I heard him chuckle which made me to look him up.

I make a face -_- "kuya? Ikaw ata abnormal eh" lalo lang syang natawa. Dyosko! Anong problema nito

"No baby your not. Your just uhmm.. extraordinary okay? Everything in you are beautiful kaya wag kang mag isip ng ganyan" seryoso nyang sabi pero nalulungkot parin ako.

"kuya? Di ba ako mahal ni Dad?"

At that time kumunot ang noo nya sa sinabi ko kaya bago pasya magtanong kung bakit eh nagsalita nako. I bit my lower lip to prevent my tears but i failed.
"k-kuya? Bat di nya kayang ibigay ang gusto ko? Kaya ko namang mag ingat eh. You know me kuya I can do anything just to satisfy myself. I can pretend to be cold para di ako maattach sa iba, k-kuya kilala moko. You know me than anybody else even ...

Even our dad"

I said between my sobs.

"this is for your own good baby,for your safety"

He said and that time i bursted out

"No! Safety? Baka Danger kamo?! Sawang sawa nako kuya? Im isolated! Oo village nga to pero yang bahay sa kabila ni hindi ko man lang maaninag ang mga nakatira sa sobrang pagkakakulong ko. Hindi to para sa safety ko! Para akong isang kriminal na madaming kasalanan ni hindi ko nga maaninag ang araw ng klaro eh! I think its not because of my safety but a warn! That i could harm anyone! I take anyone's safety. K-kuya alam mo bang minsan naisipan kong mag.. Magsuicide nalang?.."

Saad ko habang nanlalabo na ang paningin ko dahil sa letseng luha nato. Napapikit ako ng mariin dahil nakita ko ang mata nyang naging flame red.

I shouldn't say that ...

"ARE YOU NUTS?!"

"k-kuya im sorry, naisip ko lang naman na ito nalang ang isang paraan na makalabas , na makasalamuha ang ibang tao na maka kita ng lupa pero nasa ilalim nako ng lupa" I smiled and bitterly i heard him sighed.

And right after that the door open in the second time.
And there he is. My mighty father but now his with mom nakauwi na ata galing trabaho.

"okay then" napatingin ako sa nagsalitang si dad.

"w-what do u mean?" tanong ko.

"papayag nako" napakapit ako ng mahigpit kay kuya at kinurot ang balat nya para malaman kong totoo ba to. Napaaray naman sya.

"darling, your not dreaming pfft" mom chuckled.

T-totoo?!
Di ako nanaginip. Pumayag si dad. Pumayag si Dad.

Loading..

Loading..

Loading..

loading..

Processing..

Processing..

PROCESSING  COMPLETE..

"we-wait! Totoo?" i said in disbelief.
"WAHHHHHHHHH DAD! DAD! DAD! DAD! WAHHHHH!" napatili nako at napatalon sa saya na dahilan para mapatakip  nasi kuya sa tenga nya

"ano?! Ano?! Ano?! Ano?!" sigaw pabalik ni tatay kaya naman tinalonan ko na sya sa sobrang saya ay napaiyak nako at inakap sila ng mahigpit nila mommy.

"dad maraming salamat po talaga. Dad!"

"Okay but remember u have to obey some rules okay? always careful mahirap ang buhay sa labas okay? Mapanganib kaya dapat mag doble ingat ka.Always wear gloves tsaka isasama ko na lang rin ang kapatid mong mag aral para may magbantay sayo"
Sabi nya wohhhh sa wakas makakapamuhay narin ako ng normal iwosisosi hahhahaha ang saya

"Dad baka nakalimutan mong next week pa yun pfft pinapaalis nyo naman po ako agad eh tsaka dito din naman po ako uuwi no hahhaahah" saad ko at nakita kong nginitian ako ni kuya and he mouthed the word 'im happy for you baby'

Kaya nag thankyou nalang ako.

Few days later

"dad? Pede bang kami nalang bumili ng req.? Pls?" sabi ko at nag puppy eyes,
Pls pls pls sana naman umepekto kahit ngayon lang.
"no" kainis tsk! "but dad! Kasama naman si kuya eh tsaka para di ako magmukhang ignorante pag nakasalamuha nako ng ibang tao psh. Please dad?" just this time. Umepekto sana..

i heard him sigh. Sign of defeat. Yes! Bwahahhahaha "Iloveyou dad mwah hahah" tapos tumakbo nako sa kwarto ni kuya hahaha this day will be fun "Kuya maghanda kana were going to buy our stuff bwahahha"

This will be a great day for me

(AN: hahahhaah sorry sa grammatical errors hehehhe)