-bu çocukta değişik bir şeyler vardı ve daha fazla taşıyamayacağım göz kapaklarım dahada ağırlaştı ve kendime uykuya bıraktım ? Çünkü acayip derecede kendimi yorgun hissediyordum .
Offf sadece çok yorgunum ve sankii her tarafım kırılmış gibi.göz kapaklarımı açmaya çalışıyorum . Üç defa denemem sonucunda açmıştım gözlerim hala ışığa alışmamamıştım.
Bi dakka burası hastanemi tamam beste şimdi sakin ol ve neler oldu hatırla .yatakta doğruldum ve başıma masaj yaparken içimden söyleniyordum ."sakin ol beste hatırla beste, sakin ol beste hatırla beste "
Kapı açıldı ve annemle babam içeri girdi . İzmir'den gelmişlerdi. Ben onlardan ayrı istanbulda yaşıyordum .üniversiteyi kazanınca bir yıl önce buraya gelmiştim ve bu ikinci yılımdı.Annem elindeki poşetleri bir yere bıraktı ve koşar adımlarla yanıma oturdu
-"Uyandın mı canım kızım . Telefon rehperinden bizi buldular aradılar ve direk buraya geldik . " hah işte şimdi yeni başlıyorduk annem şimdi destan yazaktı .ANNELER iştee."iyimisin bi yerin acıyormu canım kızım "" dedi babam ise yanımıza geldi annemin sorduğu soruların cevabını bekliyordu. Gözlerinden belli oluyordu.Ama onlara cevap veremeyecek kadar yorgundum.
-iyiyim ben anne .Ne zaman taburcu olabilirim. diye sordum. Babam;
-"Kazayı hafif atlatmışsın.Seni hemen bugün çıkartabiliriz" . Dedi.Tam ağzımı açıp konuşacaktım ki cümlenin devamı ağzımı açık kalmasını sağladı.
-"yeşil gözlü uzun bir çocuk olmasaydı tüh adını sormayı unttum bana arkadaşın olduğunu söylemişti seni hastaneye o getirmiş."
Beynimde bir problemmi var ben yanlışmı anlıyorum o çocuğu hatırladım kaza yaptığımda benim yüzüme gülen çocuktu o yeşil hatta yemyeşil gözleri vardı . Ama neden babam gile öyle bir şey söylemiştiki. Ben bunları düşünürken annem eşyalarımı hazırlamıştı babamda - çıkıış işlerini halledim geliyorum .demişti. Şu an tek istediğim şu hastaneden kurtulmaktı. Ayağa kalktım daha doğrusu çalıştım kollarım da bi kaç çizik vardı ve yüzümde inşallah hiçbir şey yoktur .ayağa kalkmaya çalışırken doğrulamadım ve annem elindeki eşyaları bırakıp yanıma geldi kalkmama yardımcı oldu.
Elbiselerimi alıp - "tamam anne ben hallederim ."dedikten sonra tuvalete ğdoğru ilerledim.
Yüzümde yara olarak hiçbirşey yoktu.Aynaya biraz daha baktıktan sonra dün gece aklıma geldi aldatılmış ve yarım hissediyordum ama şimdi hiçbirşey daha doğrusu sadece yeşil gözlü o çocuğu düşünüyordum.Tuhaftı ama onu düşünmeye çalıştığım zaman içimde bir kıpırtı hissediyordum ve ne biliyim işte tuhaftı sadece tuhaf bir duyguydu işte.Oğuzu hiç görmemiştim görmekte istemiyordum zaten.üstümü giyinip çıktım ve annem eşyaları toplamış babamda işlemleri halledip geldiğini gördüm . Derin bir nefes aldıktan sonra "- Hadii gidelim "dedim .Annem ve babam kafalarını sallayarak beni onayladılar ve kapıya yöneldiler.
Çıkış kapısını önüne geldiğimizde oğuzu arabaya yaslanmış bir biçimde gördüm.lanet olsun onun yüzünü dahi görmek istemiyordum.babam ve annem bana sorar gibi baktılar . Düşük olan yüz ifademin dahada düştüğünü görmüş olmalılar. Ben tek çocuk olduğum için bana çok düşkünlerdi bu yüzden kaza yaptığımı duyunca direk gelmişlerdi ve oğuzun beni aldatmasını bilmeleri onları daha da üzeceklerdi bu yüzden "Yok bir şey babacığm "diyebilmiştim. Babamda "oğuz dünden beri çok üzüldü sen onun arabasıyla git bizde benim arabamla arkadan geliriz " demişti .
Yol yarım saat sürerdi ve ben yarım saat oğuzun yalvarmalarını dayanazdım çünkü cidden bitmişti benim değildi o artık ve ondan tiksiniyordu işte .Babama olumsuz anlamda kafamı salladım ve "annemde bizimle gelsin" demiştim . Annem koluma girdi ve
-"tamam adnan ben onla gidecem sen arkadan gelirsin" demişti.Anneme minettardım beni nasıl bir durumda kurtardı bi bilse ama üzgünüm anne sana anlatamam senin için ,biliyorum sen ve babam oğuzu cok seviyordsunuz kendi oğlunuz gibi ama inan dün akşama kadar bende çok seviyodum ama o artık bana ait değil anne .Babam kafasını salladı ve arabasına doğru gitti.Bende annemle tam karşımızda durup arabasına yaslanan oğuza bakıyorduk. O kadar yakışıklıydıki onla çıkmak mucize gibi bir şeyken off hatırlamak istemiyordum.
Oğuzda bize doğru geldi annemle merabalaştı ve diğer koluma girdi .Bu çocuk hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu ve ben kafayı yicektim .Arka kapıyı açtı ve içeri girmek üzereyken bana baktı. Bakışlarında aşk , üzüntü, heyacan... herşey vardı.bende ona bakarken gözlerim dolmuştu.içeriye girdim ve annemin omuzuna başımı koydum . Eve gelmiştik sonunda. Benim için yavaş kullandiği için oğuz arabayı babam bizden önce gelmişti. Babam yanımıza geldi ve "kızım benim işlerim var "dedi." Geri dönmek zorundayım ama istiyorsan annem " hemen lafa atladım çünkü annem birşeyler olduğunu anlamıştı
-Lütfen baba siz gidin hem işleriniz var hemde hendime bakabiirim sadece yanlız kalmaya ihtiyacım var." Dedim.Benle ve yanımda duran oğuzhanla vedalaştıktan sonra "kızım sana emanet " demişti babam oğuzhana . Ahh babacığım bi bilse her şey onun yüzünden olduğunu. Ben bunları düşünürken babam arabaya bindi ben el salladıktan sonra gaza basmıştı.sağımda duran oğuzhana baktım ve arkama döndüm içeri girdim oda arkamdan eşyaları getirmişti kapıya bıraktı anlamsızca bakıştık tabii benim için anlamsızcaydı
-Nolur! Beste bana öyle bakma allah kar etsin ben bir bok yedim ve lanet olsun yalvarırım affet beni . Yere çökmüştü ağlamak üzereydi . Ve ben sadece GİT demiştim.gözlerim dolmuştu ama ağlamayacaktım.oda bir şeyler mızmızlandıktan sonra arkasını döndü ve gitmek üzereydi.Kapıyı hızla çarpmak isterdim ama apartmada oturuyordum ve sadece kapıyı kapattım.
Sağa dönüp odama doğru gidecektim ki kapı çaldı.ahh hadi ama oğuz die söylene söylene kapıya doğru ilerledim.delikten baktığımda yabancı birini görür gibi oldum.yeşil gözleri vardı hayır ya bu o çocuktu kaza yaptığımda bana gülen ve babama kendini benim arkadaşım diye tanıtmıştı ve şimdi kapıdaydı?kim bu çocuk ve benden ne istiyordu??
Oğuzhan'ın Ağzından
Besteyi aldattığım için allah kar etsin çok pişmandım. Köpekler gibi pişmandım hemdee .Onu aldattığımı annesine ya da babasına söylememişti.Bunu bir umut plarak gördüm ve eşyalarını alıp evine gitmeye başladık.kapıyı açıp arkasını döndüğünde beni içeri davet etmemişti eskiden olsa... neyse davet etmemişti sonuçta ben sadece yalvarırcasına ona baktım gerkirse yalvaracaktımda çünkü bu kızda farklı bir şey vardı ve cidden seviyordum bu kızı eski ben olsa ... Dayanamayıp ağzımı açtım
-Nolur! Beste bana öyle bakma allah kar etsin ben bir bok yedim ve lanet olsun yalvarırım affet beni".dedim diz çöktüm daha da yalvarırıdım.ama o bana sadece git demişti.Ben de dediğini yaptım ve gittim .Ama çıkıştayken keremi gördüm.Boğazına yapıştım lanet olsun bana yumruk atmıştı bu çocuk benden hem daha yakışıklı hem de daha güçlüydü.tamam ben de yakışıklıydım ama ne bilmiyorum sadece benden daha çok seviliyordu .
-"Senin burda ne işin var " adete yüzüne tıslamıştım beste nin yanına gelmesinden korkuyordum evet ben bu çocuğu sevmiyordum ama benden intikam almak için besteye bir şey yaparsa ölümlerden ölüm beğenirdi . Aşık olmuştum bi kere VAZGEÇEMEZDİM. Ama o "ben burda oturuyorum şimdi siktirgit belanı benden bulma "demişti. Eline bordo çeketinin içine koydu ve ilerlemeye başladı içeri doğru.Umursamadım ve arabama doğru ilerlemeye başladım bende .
